Η Ιερουσαλήμ δεν είναι μόνη της

Το σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα που δόθηκε κατά την σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη, ήταν πως η Ιερουσαλήμ δεν είναι μόνη της και πως οι τακτικές απειλής, εκφοβισμού, εισβολής και απαλλοτρίωσης δεν μπορούν να αποτελέσουν μια αρχή τον 21^ο αιώνα.

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 21 Δεκεμβρίου έζησε μια ιστορική ημέρα. Μια πλειοψηφία 128 ψήφων έναντι 9 απέρριψε την απόφαση που έλαβαν οι ΗΠΑ μονομερώς να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και διευκρίνισε το εξής: «τα κράτη τα οποία τηρούν τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με την Ιερή Πόλη Ιερουσαλήμ δεν αναγνωρίζουν οποιαδήποτε ενέργεια ή μέτρο που αντίκειται στα συγκεκριμένα ψηφίσματα».

Η Γενική Συνέλευση ενέκρινε πως «οποιεσδήποτε αποφάσεις και ενέργειες που εμφανίζονται να έχουν μεταβάλλει τον χαρακτήρα, το στάτους ή τη δημογραφική σύνθεση της Ιερής Πόλης της Ιερουσαλήμ δεν έχουν καμία νομική ισχύ, είναι άκυρες και πρέπει να ανακληθούν βάσει των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας».

Η Γενική Συνέλευση βάσει του ψηφίσματος με αριθμό 488 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ το οποίο υιοθετήθηκε το 1980 κάλεσε επίσης όλα τα κράτη να αποφεύγουν να ιδρύουν διπλωματικές αποστολές στην Ιερουσαλήμ. Πρόκειται για ένα ανοιχτό μήνυμα και κατά του Ισραήλ και κατά των ΗΠΑ πως οι μονομερείς ενέργειες τους σχετικά με την ιερή πόλη είναι παράνομες, άκυρες και παρακολουθούνται από κοντά από τη διεθνή κοινότητα. Η υφιστάμενη διοίκηση των ΗΠΑ υπό την ηγεσία του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να απορρίψει το συγκεκριμένο ψήφισμα λέγοντας πως δεν είναι δεσμευτικό αλλά δεν μπορεί να αποφύγει από την πραγματικότητα ότι πρόκειται για ένα γερό χαστούκι κατά της μονομερής διπλωματίας που υιοθετεί η διοίκηση.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες αψήφησαν τις προειδοποιήσεις πως η συγκεκριμένη κατάσταση θα έχει σαν αποτέλεσμα την παγκόσμια καταδίκη, την απομόνωση των ΗΠΑ και τελικά την απόρριψη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Αντίθετα, πήγαν ακόμα παραπέρα δίνοντας απειλητικά και εκφοβιστικά μηνύματα λίγες ώρες πριν από την ψηφοφορία. Αυτό θα περάσει στην διπλωματική ιστορία  σαν μια μαύρη σελίδα για τις ΗΠΑ, αλλά αποτελεί μια μεγάλη νίκη για το διεθνές δίκαιο και την ύπαρξη ενός πιο ηθικού εδάφους.

Στην ουσία πρόκειται για μια ιστορική στιγμή που έχει καταγραφεί στα χρονικά του αγώνα που δίνει η Παλαιστίνη, για ανεξαρτησία ειρήνη και αξιοπρέπεια. Ο κόσμος έδειξε πως οι λαοί της Παλαιστίνης και της Ιερουσαλήμ δεν είναι μόνοι και πως δεν μπορούν να εγκαταλειφθούν στα καπρίτσια και τις απαιτήσεις της Αμερικανικής και Ισραηλινής διοίκησης, οι οποίες είναι αντίθετες με τις διεθνείς νόρμες και ηθικές αρχές.

Η Έκτακτη Σύνοδος του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας που συγκλήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν στις 13 Δεκεμβρίου στην Ιστάνμπουλ έδειξε πως ο ισλαμικός κόσμος δεν θα αψηφήσει το θέμα και θα λάβει όλα τα μέτρα προκειμένου να εμποδίσει οποιαδήποτε μονομερή πολιτική που προκύπτει σχετικά με την Ιερουσαλήμ και το Χαράμ Αλ Σαρίφ.

Η συμφιλίωση που προέκυψε στη σύνοδο ξεπερνώντας τον Αραβικό και Μουσουλμανικό κόσμο κάλυψε την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερικής.

Η συμφιλίωση αυτή, δείχνει ακόμα μια φορά την παρανομία και την ηθική διαστρέβλωση των πολιτικών εισβολής, εκφοβισμού και απαλλοτρίωσης του Ισραήλ που συνεχίζονται εδώ και δεκάδες χρόνια. Στην ψηφοφορία εγκρίθηκε πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την λύση των δυο κρατών και πως το Ισραήλ είναι υποχρεωμένο να τερματίσει την εισβολή και την λεηλασία των Παλαιστινιακών εδαφών. Η διοίκηση των ΗΠΑ αντί να στηρίζει την εισβολή πρέπει να χρησιμοποιήσει το κύρος της για την εφαρμογή της λύσης των δυο κρατών που θα βασίζεται στα σύνορα του 1967.

Από την άλλη η διοίκηση του Τραμπ δεν μπορεί να ισχυριστεί πως είναι ένας ειλικρινής μεσολαβητής ενώ στηρίζει ανοιχτά το Ισραήλ. Δεν μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη των Παλαιστινίων και του Μουσουλμανικού κόσμου με απειλές και εκφοβισμούς. Δεν μπορεί να προχωρήσει με μια νέα ειρηνευτική διαδικασία στην οποία τάσσεται στο πλευρό του Ισραήλ. Στο σημείο αυτό, η σωστότερη κίνηση που μπορεί να κάνει η διοίκηση του Τραμπ είναι να δεχθεί το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των ΗΕ, να ακυρώσει την δικιά της μονομερή απόφαση και να κηρύξει την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα της Παλαιστίνης.

Τώρα πρέπει να επωφεληθούμε από αυτή την ιστορική στιγμή για να προωθήσουμε και να στηρίξουμε ένα δίκαιο και βιώσιμο ειρηνευτικό σχέδιο που έχει σχεδιαστεί για τη λύση της ισραηλινό-παλαιστινιακής αντιπαράθεσης. Ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει την στήριξη που έδωσε στους Παλαιστινίους και την επιθυμία που νιώθουν αυτοί στην ελευθερία, την ασφάλεια και την ειρήνη. Όλες οι χώρες πρέπει να αναγνωρίσουν την Παλαιστίνη και να συμπεριφερθούν με δίκαιο και ίσο τρόπο στις δυο πλευρές της αντιπαράθεσης. Η ΕΕ, οι χώρες του ΟΙΣ μαζί με την προεδρευόμενη Τουρκία, πρέπει να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επόμενη φάση του ζητήματος. Όπως επισήμανε ο Χαβιέρ Σολάνα: «ο καλύτερος τρόπος να προωθήσουμε τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστινίους να επιστρέψουν στο τραπέζι των συνομιλιών είναι να προσπαθήσουμε να δώσουμε σε όλους ίσες ευκαιρίες. Διότι είναι σαφές πως οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα το κάνουν. Η ΕΕ πρέπει να αναλάβει την ηγεσία στο θέμα αυτό. Αναγνωρίζοντας άμεσα το Παλαιστινιακό κράτος πρέπει να δώσει ένα αρκετά ισχυρό μήνυμα». Η αναγνώριση της Παλαιστίνης από την ΕΕ, θα φέρει την δικαιοσύνη στο τραπέζι των συνομιλιών, η ανάγκη από την οποία είναι πολύ αισθητή και θα διασφαλίσει στην ΕΕ κύρος στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις. Η ΕΕ, ο Αραβικός Σύνδεσμος και ο ΟΙΣ πρέπει να αναζωογονήσουν την ειρηνευτική διαδικασία για την εφαρμογή της λύσης των δυο κρατών.  

Το σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα που δόθηκε κατά την σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που πραγματοποιήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου, ήταν πως η Ιερουσαλήμ δεν είναι μόνη της και πως οι τακτικές απειλής, εκφοβισμού, εισβολής και απαλλοτρίωσης δεν μπορούν να αποτελέσουν μια αρχή τον 21^ο αιώνα. Η ψηφοφορία ταυτόχρονα υπογραμμίζει το γεγονός ότι το πρόβλημα είναι η εισβολή του Ισραήλ, την Παλαιστίνη, της εισβολής που πρέπει να τερματιστεί για να έρθει η ειρήνη στους ιερούς τόπους και στη Μέση Ανατολή.