Το Νέο Όραμα της Τουρκίας (2016-01)

Μετά την τελευταία περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η Τουρκία έμεινε πίσω από τις εξελίξεις στον κόσμο. Καθυστέρησε αρκετά στην τεχνολογική ανάπτυξη, στην βιομηχανική επανάσταση, στην ίδρυση των σύγχρονων θεσμών. Με άλλα λόγια άργησε να εκσυγχρονιστεί. Μια φυσιολογική αντανάκλαση αυτής της καθυστέρησης ήταν η υπανάπτυξη. Η χώρα αποσύρθηκε στο καβούκι του και έμεινε εκτός της ιστορίας. Δεν κατάφερε να πιάσει τον χρόνο.

Οι άνθρωποι της Ανατολίας οι οποίοι δείχνοντας μεγάλο ηρωισμό μετά την διάλυση του Οθωμανικού κράτους αγωνίστηκαν στον Απελευθερωτικό Πόλεμο και απελευθέρωσαν τη χώρα κάτω από πολύ δύσκολες και σχεδόν αδύνατες συνθήκες νικήθηκαν από τις αλλαγές που σημειώθηκαν στον κόσμο. Δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν την βιομηχανική επανάσταση. Δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν τον πολιτικό μετασχηματισμό. Δεν κατάφεραν την οικονομική ανάπτυξη. Και κυρίως ένιωσαν πάντοτε μειονεκτικοί απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις. Αυτό το συναίσθημα καθυστέρησης είχε ένα πολύ συγκλονιστικό αποτέλεσμα. Μετατράπηκε σε μια κοινωνία που έχανε συνεχώς την αυτοπεποίθηση του.

Αν πρέπει να το εκφράσουμε με τρόπο απλό η Τουρκία έμεινε πίσω από τις εξελίξεις. Το γεγονός αυτό προκάλεσε ένα συναίσθημα ήττας σε ένα συγκεκριμένο τμήμα της κοινωνίας. Στην ουσία ήταν ένα μεγάλο τραύμα για αυτούς να χάνουν στο πεδίο που θεωρούσαν εύκολο ενώ πίστευαν ότι είχαν κερδίσει τον αγώνα που ήταν δύσκολος.

Είχαν κερδίσει τον απελευθερωτικό πόλεμο κατά της εισβολής των επτά κρατών όμως είχαν χάσει τον πόλεμο έναντι της αλλαγής.

Τα υφιστάμενα προβλήματα έγιναν ολοένα και πιο πολύπλοκα καθώς δεν κατορθώθηκε να εδραιωθεί ένα πολιτικό-κυβερνητικό σύστημα που θα μπορούσε να προσαρμοστεί στον κόσμο. Και τα εθνικά ζητήματα με πρώτα το πρόβλημα της ασφαλείας μετατράπηκαν σε πεδία διεθνών προβλημάτων.

Αυτό που εμβάθυνε ακόμη περισσότερα αυτή την ψυχολογία ήττας ήταν το γεγονός ότι δεν υπήρχε ούτε κάποιο; πολιτικός ηγέτης που θα τους καθοδηγούσε ούτε οποιαδήποτε αχτίδα ελπίδας.

Για αυτό ακριβώς το λόγο οι πολιτικοί πρωταγωνιστές οι οποίοι αντιτίθονταν στην εδραιωμένη τάξη και έκαναν νύξη σε θέματα όπως ανάπτυξη, τάξη και δικαιοσύνη προσελκούσαν μεγάλο ενδιαφέρον. Το γεγονός ότι κάθε φορά αυτοί οι πολιτικοί εμποδίζονταν κατά κάποιο τρόπο αύξησε ακόμη περισσότερα την λαχτάρα που υπάρχει στο πεδίο αυτό.

Υπήρχε ένας μηχανισμός ο οποίος έπνιγε κάθε βήμα που γίνονταν προκειμένου η κοινωνία να σωθεί από αυτό το συναίσθημα μειονεκτικότητας. Αλλά οι μεγάλες αλλαγές που επικρατούν στον κόσμο άρχισαν να γίνονται αισθητές και εδώ και το έθνος σπάζοντας τις αλυσίδες πήρε τον έλεγχο της διοίκησης.

Ενώ λαμβάνει τέλος η εξουσία της ευτυχισμένης μειονότητας η οποία συνεχίζονταν εδώ και πολύ καιρό πρέπει να κινηθούμε πλέον με ένα νέο όραμα μέλλοντος.

Μόνο ένα νέο όραμα μπορεί να επουλώσει τις πληγές που έχει ανοίξει ένα πολιτικό σύστημα το οποίο δεν έχει κοινούς παρονομαστές με την πλειονότητα της κοινωνίας. Για να πραγματοποιήσει ένα μέλλον που ονειρεύεται ο λαός πρέπει κάποιος να βαδίζει μαζί του. Για την πραγματοποίηση όλων αυτών των στόχων υπάρχει ανάγκη από ανανέωση. Υπάρχει ανάγκη από ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης, μια νέα ομάδα και φυσικά από ενθουσιασμό.

Το νέο όραμα της Τουρκίας είναι στην ουσία ο στόχος ανάδειξης ως ένας ισχυρός πρωταγωνιστής στο μέλλον του κόσμου.

Το πολιτικό σύστημα στον κόσμο χαρακτηρίζεται από μια συνεχή αλλαγή και μεταρρύθμιση. Η αλλαγή αυτή άλλες φορές γίνεται με μια δραματική ταχύτητα ενώ άλλες συγκριτικά πιο αργά. Αν ρίξουμε μια ματιά στην πολιτική ιστορία του κόσμου μπορούμε να δούμε άνετα πως υπάρχουν κρίσιμες περιόδους. Κυρίως μετά τους παγκοσμίους πολέμους παρατηρούνται μεγάλες αλλαγές. Παράγοντες όπως η βιομηχανική επανάσταση, η παγκοσμιοποίηση, η ανακάλυψη νέων υπόγειων πόρων προκάλεσαν αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο. Κατά τις περιόδους αυτές όσοι είναι ισχυροί από πολιτική δομή και από οικονομική άποψη είχαν και τις δυνατότητες να διαμορφώσουν σχεδόν όλο τον κόσμο. Τα σύνορα που καθορίζουν σήμερα τη γεωγραφία μας αλλά και οι πολιτικές τάξεις έχουν μείνει από τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο όποτε σημειώθηκε μια αλλαγή μακροοικονομικό επίπεδο. Και πρόκειται για τάξεις που είναι αρμονικές με την κοινωνιολογία αυτών των εδαφών. Είναι τάξεις που έχουν δημιουργήσει βάση των δικών τους συμφερόντων εκείνοι που ήταν ισχυροί εκείνοι την περίοδο. Σήμερα και πάλι βιώνεται μια περίοδος αλλαγής. Δίνεται ένας αγώνας για το ποιος θα αποκτήσει δικαίωμα λόγου στο πεδίο αυτό.

Οι περίοδοι αλλαγής πυροδοτούν όπως είναι φυσικό και τις αντιπαραθέσεις στο πολιτικό πεδίο. Κάθε πολιτική ιδεολογία και πολιτικός πρωταγωνιστής προσπαθεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον για τον εαυτό της σε αυτά τα σταυροδρόμια της αλλαγής. Οι κοινωνίες και τα κράτη που μένουν πίσω στις στιγμές που βιώνονται μεγάλες αλλαγές είναι καταδικασμένες σε μια συγκεκριμένη μοίρα που δεν αλλάζει μέχρι το επόμενο σημείο καμπής. Η θέληση τους να αλλάξουν την τύχη τους μπορεί να γίνει πραγματικότητα πάλι σε μια εποχή αλλαγών.

Σήμερα στη γεωγραφία μας σημειώνονται πάλι εξαιρετικά σημαντικές και ευρείας κλίμακας αλλαγές. Η διαδικασία αυτή είναι πολύ κρίσιμη από την άποψη η Τουρκία να αναδειχθεί σε έναν μελλοντικό πρωταγωνιστή στη περιοχή αυτή. Στο πλαίσιο αυτό το να γίνει η Τουρκία ένας αποτελεσματικός πρωταγωνιστής στην περιοχή της εξαρτάτε από νέα ανοίγματα. Η ίδρυση μιας εξίσωσης νέου κόσμου, νέας Μέσης Ανατολής και νέας Τουρκίας είναι δυνατή μόνο με μια νεωτεριστική πολιτική. Η ανανέωση της πολιτικής σημαίνει νέα καθήκοντα που φορτώνει η κοινωνία στον πολιτικό μηχανισμό.

Η ικανότητα λύσης προβλημάτων της πολιτικής έχει άμεση σχέση με το ρόλο που φορτώνει η κοινωνία στην πολιτική. Και αυτό αφορά το όραμα μέλλοντος και την αντίληψη πολιτισμού. Το νέο όραμα Τουρκίας είναι ένα όνειρο που αντικατοπτρίζει την επιθυμία όλοι οι κοινωνικοί θεσμοί να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους βάση των σκοπών τους. Εξάλλου όλοι μας ακολουθούμε το όνειρό αυτό.