ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ (20-2014)

Αυτή την εβδομάδα θα αναφερθούμε στη διαδικασία συγκρότησης κοινής εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφαλείας στην Ε.Ε.. Με τη λήξη του Ψυχρού πολέμου οι εξελίξεις σε διεθνή σκηνή προκάλεσαν την αλλαγή των παραμέτρων σε κράτη και τους διεθνείς παράγοντες οι οποίες καθορίζουν την εξωτερική τους πολιτική.

Η Ε.Ε. με τη νέα διαδικασία για να αποκτήσει πιο σίγουρη θέση, έχει επιταχύνει εκτός της πολιτικής ολοκλήρωσης και τις εργασίες εξωτερικής πολιτικής. Στις 1 Νοεμβρίου 1993 με τη Συνθήκη του Συνθήκη του Μάαστριχτ η Ε.Ε. μετατρέπεται σε μια δομή με τρεις στήλες. Η πρώτη στήλη είναι η στήλη της Κοινότητας, η δεύτερη είναι Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας και η τρίτη είναι η στήλη είναι της Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων.

Με τη συνθήκη του Μάαστριχτ εκτός της διαδικασίας της οικονομικής και την παροχή της νομισματικής ένωσης ένα άλλο θέμα είναι η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας. Ο σκοπός λοιπόν της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας είναι ως εξής :

- Η εξασφάλιση της ανεξαρτησίας, κοινών αξίων και βασικών συμφερόντων της Ε.Ε..

-Η ενδυνάμωση της ασφαλείας των χωρών μελών.

-Η διασφάλιση της ειρήνης και η ενδυνάμωση της διεθνής ασφάλειας στα πλαίσια της Συνθήκης των ΗΕ και της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι.

-Ενδυνάμωση της διεθνής συνεργασίας.

-Ανάπτυξη της δημοκρατίας και η ενδυνάμωση επίσης ο σεβασμός σε νομούς, ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες.

Στη συνθήκη του Μάαστριχτ στα πλαίσια Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας η μεγαλύτερη εξέλιξη είναι ότι έχει προστεθεί το θέμα της άμυνας στην σχετική πολιτική. Η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας για να εξασφαλίσει τους στόχους της με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ γίνεται λόγος για τρεις μεθόδους :

Πρώτον η συνεργασία, κοινή θέση και ενέργεια. Με τη συνεργασία εκφράζεται οι χώρες μέλη με τις εξωτερικές πολιτικές να είναι ισορροπημένη με την εξωτερική πολιτική της Ε.Ε., η κοινή θέση, σε περιπτώσεις που θα καθοριστούν οι χώρες μέλη να έχουν ισορροπημένη πολιτική ενώ με την κοινή δράση εκφράζεται η παρεμπόδιση της διάδοσης των πυρηνικών όπλων, ο αφοπλισμός στην Ευρώπη και η πολιτική για τον έλεγχο τους, η οικονομική σημασία της ασφάλειας, έλεγχος της μεταφοράς στρατιωτικής τεχνολογίας προς τρίτες χώρες και ο έλεγχος των εξαγωγών όπλων.
Η Ε.Ε. μετά την αποδοχή της Συνθήκης του Μάαστριχτ ήθελε από τη μια να αναπτύξει την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας και από την άλλη εξετάστηκαν τα πολιτικά και οικονομικά θέματα σχετικά με την οικονομική σημασία των εξωτερικών σχέσεων.

Μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ η διαδικασία εμβάθυνσης της Ε.Ε. συνεχίζεται με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ και στους τομείς όπως η εξωτερική πολιτική, ασφάλεια και στον τομέα της άμυνας αναπτύχτηκαν οι νομικές ρυθμίσεις.

Ο σκοπός της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και της Πολιτικής Ασφάλειας η οποία συμπεριέλαβε όλα τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και της ασφάλειας είναι:

- Η προστασία των κοινών αξιών, βασικών συμφερόντων και η ανεξαρτησία της Ε.Ε. επίσης της ακεραιότητας σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

- Η ενδυνάμωση της ασφάλειας της Ε.Ε..

- Σύμφωνα με τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι και τον Χάρτη των Παρισίων ο σκοπός είναι η προστασία της ειρήνης και της διεθνής ασφάλειας.

- Η ανάπτυξη της διεθνής συνεργασίας.

- Η ενδυνάμωση και ανάπτυξη της δημοκρατίας, των νόμων και του ο σεβασμού σε βασικές ελευθερίες.

Στη Συνθήκη του Μάαστριχτ η συνεργασία για τους στόχους της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και της Πολιτικής Ασφάλειας, σε κοινές θέσεις και δράσεις με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ προσθέτονται κοινές στρατηγικές. Στη Συνθήκη του Άμστερνταμ προσδιορίστηκαν οι στόχοι της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και της Πολιτικής Ασφάλειας και πήραν μέρος σε αυτήν τα μακροπρόθεσμα οικονομικά οφέλη, η διαχείριση κρίσεων και οι στρατιωτικές παρεμβάσεις. Όλα αυτά τα βήματα είχαν σκοπό τη συγκρότηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας.
Με λίγα λόγια με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ έγινε αναθεώρηση σε Συνθήκη του Μάαστριχτ όπου επεκτάθηκε η περιεκτικότητα της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και της Πολιτικής Ασφάλειας. Οι αλλαγές σε οργανωτική δομή της Ε.Ε. σχετικά με την ασφάλεια ενδυνάμωσαν την Ε.Ε. αλλά για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα στην εξωτερική πολιτική είναι δύσκολο η συγκρότηση κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας. Στη διαδικασία της ανάπτυξης κοινής ασφάλειας μεταξύ των χωρών μελών, υπήρξαν διαφορετικές απόψεις.

Την επόμενη εβδομάδα θα αναφερθούμε στις απόψεις των χωρών μελών σχετικά με τις πολιτικές ασφάλειας και άμυνας επίσης την ευρωπαϊκή ταυτότητα ασφάλειας και άμυνας.