Παραμονές της γιορτής του Ραμαζάν Μπαϊράμ, ο Δήμαρχος του ορεινού Δήμου Μύκης του Νομού Ξάνθης, Ριτβάν Ντελή Χουσεΐν, ενημέρωσε με δημόσια ανακοίνωση που κυκλοφόρησε στον τύπο ότι υπογράφηκε από τον Αναπληρωτή Υπουργό Εσωτερικών, Στέλιο Πέτσα, η επιχορήγηση για την αγορά ενός μηχανήματος έργου (JCB) για την πρόληψη και αντιμετώπιση ζημιών και καταστροφών που προκαλούνται από θεομηνίες, καθώς επίσης για την συντήρηση του συνόλου της αγροτικής και κτηνοτροφικής οδοποιίας. 

Η ύπαρξη του συγκεκριμένου μηχανήματος στον στόλο οχημάτων του Δήμου αναμένεται να συμβάλει καθοριστικά στην επίλυση των προβλημάτων της καθημερινής μετακίνησης των κτηνοτρόφων και αγροτών της ορεινής περιοχής του Δήμου Μύκης από και προς τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις  και αγροτικές τους καλλιέργειες. Ο Δήμαρχος Μύκης έχει κάθε λόγο να χαίρεται αυτές τις γιορτινές μέρες, ωστόσο υπάρχουν ακόμα πολλά βήματα που πρέπει να γίνουν στους ορεινούς οικισμούς.

Οι κάτοικοι των οικισμών της οροσειράς της Ροδόπης αισθάνονται αδικημένοι ως προς τις αναπτυξιακές παρεμβάσεις που αφορούν την περιοχή τους. Αποκλεισμένοι επί δεκαετίες με το εσωτερικό φυσικό σύνορο, την λεγόμενη μπάρα, η περιοχή τους παρέμεινε επί μακρόν στάσιμη, ενώ απουσίαζαν βασικά έργα υποδομών.

            Ακόμα και μετά την καθυστερημένη κατάργηση της μπάρας, το 1996, η περιοχή είχε πολλές ανοιχτές υποθέσεις να επιλύσει και βαθιές πληγές να επουλώσει και η όποια ανάπτυξη υλοποιήθηκε με απελπιστικά αργούς ρυθμούς. Δεν είναι τυχαίο ότι οι νέοι των ορεινών οικισμών αποτελούν την βασική δεξαμενή οικονομικών μεταναστών σε χώρες της βόρειας Ευρώπης. Υπήρξε και μία ομάδα ορεσίβιων νέων που αναζήτησαν την τύχη τους στα καράβια, βουνίσιοι που αναζήτησαν διέξοδο στη θάλασσα.

            Κι από την άλλη, ήταν και το ζήτημα της Μειονότητας. Οι οικισμοί της οροσειράς της Ροδόπης επί το πλείστον είναι αμιγώς μειονοτικοί οικισμοί και οι κάτοικοί τους ως μέλη της Μειονότητας υφίσταντο τις διοικητικές ενοχλήσεις και τις πολιτικές διακρίσεων που συνεπαγόταν του ανήκειν στην κοινότητα.

            Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Όταν μιλάμε για τον ορεινό όγκο, μία περιοχή με ιδιαίτερη γεωμορφολογία, ακόμα και η πρόσβαση σε βασικά αγαθά γίνεται καμιά φορά Γολγοθάς. Σε αυτήν την συζήτηση πρώτες στην ιεραρχία τοποθετούνται οι δομές υγείας. Τα προβλήματα του ορεινού όγκου απασχολούν συχνά τις συνεδριάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης με πρωτοβουλία περιφερειακών συμβούλων της περιοχής που θέτουν ερωτήματα και θέλουν να τα αναδείξουν.

Δυστυχώς είναι και φορές που λόγω της σοβαρότητας των περιστατικών παίρνουν έκταση και δημοσιότητα. Τον Φεβρουάριο του 2021 η παράταξη Περιφερειακή Σύνθεση μετέφερε στο Περιφερειακό Συμβούλιο Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης το αίτημα για εξεύρεση πόρων ενίσχυσης των δομών υγείας για το σύνολο των κατοίκων της Θράκης.

Αφορμή στάθηκε ένα περιστατικό όπου ένας χρόνιος ασθενής, κάτοικος του ορεινού όγκου της Ξάνθης, χρειάστηκε έκτακτη μετακίνηση  σε νοσοκομείο και μετακινήθηκε με ιδιωτικό αυτοκίνητο γιατί στο Κέντρο Υγείας Εχίνου δεν υπήρχε ασθενοφόρο για την άμεση μετακίνησή του στο Νοσοκομείο της Ξάνθης.  Η παράταξη επισήμανε ότι αυτό δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό κι ότι ακόμα, «η υγειονομική κάλυψη του ορεινού όγκου της Ξάνθης είναι διαχρονικά ελλιπής και δεν τυγχάνει προσοχής από τους αρμόδιους».

Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα το οποίο έχει προσλάβει μεγάλες διαστάσεις ενόψει και της έναρξης της αντιπυρικής περιόδου αφορά την ίδρυση πυροσβεστικού κλιμακίου σε κεντρικά σημεία του ορεινού όγκου. Η δημιουργία πυροσβεστικού κλιμακίου στο Δήμο Μύκης της Ξάνθης έχει διατυπωθεί τόσο σε επίπεδο περιφερειακού συμβουλίου όσο και εντός του Κοινοβουλίου.

Αφορμή και εδώ στάθηκαν τραγικά περιστατικά, με πιο πρόσφατη πυρκαγιά τον Ιανουάριο του 2021 στον οικισμό Σάτρες όπου ένα ηλικιωμένο ζευγάρι απανθρακώθηκε στο σπίτι του. Η πρόσβαση είναι δύσκολη και τα κοντινότερα πυροσβεστικά κλιμάκια απέχουν 45 λεπτά. Σε κοντινή περιοχή είχε εκδηλωθεί πυρκαγιά και έναν χρόνο πριν, χωρίς να υπάρξουν θύματα.

            Στην γειτονική Ροδόπη, και συγκεκριμένα στον Δήμο Αρριανών, ο Δήμαρχος Ριτβάν Αχμέτ διαμαρτυρήθηκε εγγράφως για την απουσία εμβολιαστικού κέντρου στα διοικητικά όρια του Δήμου. Συμπαραστάτες στο αίτημα υπήρξαν όλοι οι τοπικοί φορείς και σύσσωμη η τοπική κοινωνία. Ο Δήμος Αρριανών αποτελεί τον μεγαλύτερο σε έκταση και τον δεύτερο σε πληθυσμό Δήμο της Ροδόπης. Περιλαμβάνει σχεδόν το σύνολο των οικισμών του ορεινού όγκου.

Ενώ στον αρχικό σχεδιασμό για την δημιουργία εμβολιαστικών κέντρων περιλαμβανόταν και τα περιφερειακά ιατρεία Φιλλύρας και Κέχρου, αυτά εν τέλει δεν λειτούργησαν μέχρι σήμερα. Η πρόσβαση των δημοτών και κυρίως ανθρώπων που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες ή και ηλικιωμένων κατοίκων ορεινών οικισμών είναι εξαιρετικά δύσκολη και οι οικισμοί απέχουν δεκάδες χιλιόμετρα από τα πλησιέστερα εμβολιαστικά κέντρα. Δημιουργείται το αίσθημα της εγκατάλειψης στη βάση ενός εξαιρετικά κρίσιμου θέματος.

Από την άλλη πλευρά, μία βόλτα στον ορεινό όγκο θα πείσει τον κάθε ανυποψίαστο επισκέπτη ότι η περιοχή διαθέτει έναν φυσικό πλούτο που θα μπορούσε να αποτελέσει πόλο έλξης και προσέλκυσης ανθρώπων στην περιοχή. Είναι ένας πλούτος που μπορεί να αποτελέσει πυρήνα για ανάπτυξη και να ανακόψει την φυγή των ντόπιων νέων που αποτελούν ένα πολλά υποσχόμενο ανθρώπινο δυναμικό.  

Η στήριξη του πρωτογενούς τομέα που αποτελεί την μοναδική επαγγελματική ενασχόληση των κατοίκων είναι επιβεβλημένη από την πλευρά της πολιτείας. Όπως επιβεβλημένη είναι και η ανάγκη να προσφέρει και άλλες, εναλλακτικές πηγές εισοδήματος. Πρωτίστως ωστόσο, οφείλει να διασφαλίσει το αίσθημα ασφάλειας στους ντόπιους μέσω της ενίσχυσης των δομών υγείας και άλλων απαραίτητων δομών, ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται ότι έχει να κάνει με την αντιπυρική και αντιπλημμυρική θωράκιση της περιοχής.