شرق میانه از دیدگاه تورکیه 19 2016/05/17

روز پانزدهم ماه می برای فلسطینیان روز گرامی وعزاداری است. این روز از سال 1948 بدینطرف چنین بوده است. چهاردهم ماه می نیز مصادف است به روز استقلال اسراییل. تاریخ جشن استقلال برای اسراییل بر اساس تقویم یهودیان همه ساله میتواند تغیر بیابد. .لی چهاردهم می از نظر اکثر یهودیان و جهان روز تسجیل وبازگشت می باشد. آنها به این عقیده اند که این روز روزخوشحالی و سعادت برای انا میباشد. کویا اینکه روزها برای غم و عزاداری بعضی ها و تجلیل از شادی و سرور برخی دیگر تاسیس یافته اند. روز چانزدهم می برای فلسطینیان به صفت روز نکبت یاد شده و روز عزا داری و ماتم ایشان محسوب میشود. استقلال یک جامعه برای آن دیگرش روزعبارت از روز بیاد آوردن فلاکت است و بدبختی. در این روز ها اسرائیلیان 68 مین روز استقلال کشور شان تجلیل نموده مصروف راه اندازی رقص و پایکوبی ها اند. همچنان فلسطینیانی وجود دارند که بدون خانه و کاشانه مانده به در اسرائیل، کرانه باختری رود اردن و چهار گوشه جهان پراگنده شده اند روز نکبت را از سر میگذرانند. ایشان در این روزها همان روزی را 68 سال قبل بیخانه مانده بودند این روز را به صفت روز نکبت مورد اعتراض قرار میدهند. روز نکبت عبارت از آن روزیست که فلسطینیان در نتیجه تاسیس روز ازادی شان، از خانه و کاشانه های خویش پاکسازی شدند. در ان دوره بیش از 85 فیصد جمعیت محلی فلسطین نطر به اینکه این خاکها را اسرائیلیان مورد غصب قرار داده بودند، مجبور به ترک وطن ابایی خویش شده بودند. مرکز مسکونی فلسطینیان خالی شده خانه ایشان با خاک یکسان ساخته شده و به جان آن یهودیانی که از دیگر کشور های جهان بدانجا آمده بودن جاسازی شدند. شهر های فلسطینی دارای قدامت مانند عقرب های پا تماما خالی ساخته شده هیچ چیزی از نشانه های آنها بدنجا ها نماند. در حدود بیش از هفتصد تن از اماکن ابایی شان تبعید شده به سوی بیوطنی رانده شدند. پاکسازی فلسطینیان از منطقه بخاطر بقای دولت اسرائیل مورد نطر برای تاسیس، قبل ازاستقلال آغاز شده بود . بین روزهای سیوم مارچ و سیوم ماه می در حدود 200 روستا از روستا های فلسطینی اشغال شده و ساکنین این روستا ها بزور رانده شدند. در اصل قبل از اعلان استقلال اسرائیل نیمی از این جمعیت خیلی ها پیشتر بی وطن شده بودند. سیاست پاکسازی فلسطینیان از خاکهای ابایی شان که تحت حاکمیت اسرائیل قرار گرفته بود بعد از اعلان استقلال نیز ادامه یافت. و آن چنین بود که دور کردن فلسطینیان از خاکهای اصلی شان در داخل مرز های اسرائیل تا اوخرسال 1995 ادامه پداکرد. اسرائیل با استفاده از خشونت و بستن راه های حقوقی ازباز گشت رانده شده گان جلوگیری بعمل اورد. تا سال 1956 به تعداد 5 هزار از فلسطینیان که میخواستند به خانه های خود باز گردند قربانب خشونت مورد اجر از سوی نیروهای امنیتی اسرائیل شدند. با تدوین قوانین جدید برای فلسطینیان حق شهروندی شناخته نشده و املاک و خاکهای ایشان نیز مصادره گردید. فلسطینیان همه ساله هم در روز استقلال اسرائییلیان و هم در روز15 ام ماه می برای یاد از روز نکبت گرد هم می ایند. فعالان حقوق بشریهودی نیز از تظاهرات حمایت بعمل می آورند. ولی اسرائیل که فقط با دیموکراسی در منطقه شناخته میشود، در سال 2012 قانون رد نکبت را قبول نمود. به عقیده مقامات رسمی اسرائیل تجلی از روز مذکور به دلیل انکار از دولت اسرائیل میباشد. علاوه بر اینها با تبدیل روز عزاداری به روز شادی و سرور به ان مخالفت میورزند. در اینمیان مراجعت به محکمه قانون اساسی در مخالفت با قانون که اشکارا آزادی اندیشه را رد میکند، نیزرد گردید. ازاینرو حکومت اسرائیل همه ساله براب جلوگیری از این تظاهرات هرچه در توان دارد انجام میدهد. در نتیجه این امر در چاچوب حوادثی که در طی ان بوقوع میپوندد برخی ها مجروح ویا کشته شده و برخی نیزبازداشت میشوند. همانطوری که گفته امدیم نکبت در هر حال بمیان می آید. زیرا درخواست بازگشت فلسطینیان به خاکهای ابایی شان که در موقعیت مهاجر قرار گرفته اند، نتیجه حق انسانیت میباشد. امروزه بیش از 5 هزار فلسطینی مهاجر در سازمان ملل متحد ثبت نام کرده اند. ادامه بیخانمان ماندن فلسطینیان تنها یک جنبه نکبت را تشکیل میدهد. بعد از جنگ سال 1967 بیش از سی صد هزار فلسطینی وادار به ترک خانه هایشان شده اند. بر علاوه این سیاست زور مدارانه اسرائیل درزمینه اشغال خاکها و تخریب خانه ها در کرانه باختری رود اردن و بیت المقدس شرقی ادامه دارد. مراکز مسکونی جدیدی که در مناطق پاکسازی شده از فلسطینیان احداث میشوند متمادیا گسترش مییابند. جمعیت یهودیان شهر وند اسرائیل در مراکز مسکونی جدیدی که از سال 1967 تا به امروز در خارج از مرز های1949 اسرائیل ساخته شده اند به ششصد هزار نفر رسیده اند. و این وضعیت بطور کامل در نتیجه مصادره خانه و خاکهای فلسطینیان ظاهر شده است. جامعه فلسطینی در کرانه باختری رود اردن و غزه هنوز هم تحت محاصر حکومت اسرائیلی به زنده گی ادامه میدهند. در حوادثی که از سپتامبر سال 2015 بدینطرف ادامه یافته است بیش از 200 فلسطینی جان خود را از دست داده. مانند کشورهای شرقمیانه فلسطین نیز از خشونت، جبر وظلم و تبید هیلی خسته شده است. تا زمانیکه فلسطین روی صلح را نبیند، این منطقه ازدیدن روی صلح محروم خواهد بود. تامین صلخ در فلسطین با توصل به روز نکبت ممکن نمیباشد. بغیر از صلحی که متکی به عدالت، حقوق بشر، مساوات و توکل بوده باشد، راه دیگری وجود ندارد. چیزی باید انجام بگیرد نه با یاد از روز نکبت بلکه پایان نکبت و ظلم وبیداد میباشد.