Nogayşa 187: Maneli bȋr sorav (2)
Bu yuma em “MANELİ BȊR SORAV” baresinde habarlasamız...
►Nogayşa 187: Maneli bȋr sorav (2)
Bîr üyken alimdiñ
Süygü degen nimettiñ
Aqıyqatı baresinde,
Maneli bîr soravga
Bergen yavablarından
Qalganlardı aytamız:
“Tagı ana, aqaga,
Şepqat, maramat berip
Seni onlardıñ maramatlı
Qollarına taslap,
Sosınlarga qaratıp,
Bılay keppen besletken
Quday’dıñhikmeti,
Em rahmeti atına
Onlarga örmet etsen;
Alal almen yürekten,
İşinden kelip süysen,
Sosı süygün ol vaqıt,
Allah namına boladı...
Sosı süygü, örmet, şepqat,
Rahman üşün bolganına
Bîr işaret em nav boladı:
Onlar qartlıqqa barsa,
Em saga sosınlardan
Äş bîr payda kelmegen
Qıyınlıq, meşaqqatqa,
Atqanları vaqıtta,
Taga ziyada süygü,
Maramat em şepqatpan
Sosınlardı qorşalasan,
Mine sosı süygün seniñ
Quday atına boladı...
Em bîr Quran ayetinde,
Manesimen aytılsa:
“Anan em atandan
Bîrevi ya ekevi,
Senin qasında ekende,
Qartlıq şagına barsa,
Saqın sen onlarga,
‘Öf!’ bile dep aytpa!”
Ayeti insanlardı,
Bes martabe örmetpen
Em şepqatqa avletlerdi,
Davet etip şaqıradı;
Qur’an’dıñ qaravınşa
Ana aqa haqları,
Ne darece köp müyim;
Em sosınlarga isyandıñ
Qaysı martaba yaman
Bolganını nav ayet,
Aşıq etip körsetedi...
Madem ata yalgızca
Basqalarını tuvıl,
Tek avletiniñ özinden
Taga ziyada arüv
Bolganını tiler;
Atadıñ nav yahşı,
Biyik aline qarşı,
Avlettiñ atasına
Haq davası bolmaydı...
Demek ana, aqaman
Baladıñ arasında,
Fıtratları sebebimen
Nizaga yol bolmaydı...
Nege dese münaqaşa,
Bîrbîrine nizalasqan:
Bîrevge bîr adem,
Imtılsa ya qızgansa,
Nav sebepten şıqadı.
Tek bîr ataga, ımtılgan,
Ya avletini kızgangan,
Sosı kepte yaman al,
Zaten oga yuqpaydı...
Yade sosı niza,
Haqsızlıq bolsa keledi...
Sosı betten bolsa em,
Bîruldın atasına,
Haq dava etiyek
Gene haqqı bolmaydı...
Hatta ul atasından
Haqsızlıq körse tagı,
İsyan haqqı bolmaydı!
Demek ataga bala,
Eger isyan etken bolsa,
Ziyadası qıynaltsa,
İnsanlıqtan şıgıp özi,
Bîr vahşi talavşı
Yanavar ayvan boladı...
Ballarga süygü bolsa,
Eger sosı avletlerdi,
Soñsız Rahim em Kerim
Allah’tıñ ediyaları,
Bolganları sebebimen,
Tap bîr şepqatpan,
Tagı em maramatpan
Süyüp qorşalaganın,
Allah’qa süygü boladı...
Avletlerdi Allah üşün
Süygendiñ bîr işareti,
Eger onlar keşinse,
Yani dünyadan köşip
Quday rahmetine ketse,
Sosınlardıñ artından
Sabır em şükürminen
Razı bolıp qalınsa;
Umutsuzşa qışqırıp
İsyan etip yılamasa,
“Sosı balam özimdiñ
Nezaretine berilgen
Allah’tıñ yaratqanı
Bîr süygüli qulı edi,
Hikmeti kerekkenge
Endi menden alıp sonı,
Taga arüv bîr yerge,
Özi qasına aketti...
Benim sosı balamda,
Bîr hissem bar bolsa,
Aqıyqı miñ hisse,
So balamdı yaratqan
Rahim Allah’tıñ boladı!”
Degen sözben barabar,
“El-hükmü lillah” dep,
Ökmine moyın iyip,
Qazasına teslim bolsa,
Bîr qulga nav yahşı al,
Köp yaqışıp turadı...
Tagı kerekken so boladı...
Em dos, ahbab bolsa,
Eger sosınlarmınan
İymanlı salih amelli
Bolganları sebebimen
Üşünley dos bolınsa,
Sosınlardı süyüv em,
Allah’qa süygü boladı...
Qalganlardı keliyek yuma
Quday bizge nasip qılsa,
Aytaberiyek inşallah...
Savlıqpan qalıñız!
Dr. Yusuf ALTINIŞIK
E-mail: altinisikyusuf@gmail.com