اختراعات تصادفی و تسهیلت زنده گی – پلاستر ویا چسپ روی زخم

همه افراد بیش از یک بار در دوران طفلی خود به زمین افتاده اند و دست یا پای خود را بریده و یا زخمی کرده اند. مخصوصا هنگامی که جوانان در حال بازی با دوستان خود هستند، چه درکوچه خیابانها، چه در مدرسه -مکتب و چه در خانه، ممکن است بیش از حد درگیر بازی شوند وبا بی احتیاطی عمل کنند و ممکن است با افتادن روی زمین آسیب جزئی  ویا سخت خواهند دید. بنابراین، ممکن است برای ساییدگی های جزئی یا خونریزی در بازوها و پاها به یک امدادگر عاجل نیاز باشد. نام این ناجی عبارت از پلاستر زخم است. البته نه تنها اطفال، بلکه بزرگسالان نیز گهگاهی برای خراش های جزئی یا بریدگی های دردناک ناشی از بی احتیاطی آنها در خانه، محل کار یا بیرون ازخانه به چسب زخم نیاز دارند. پس چه کسی اولین بار این چسب زخم به ظاهر کوچک اما نجات دهنده را کشف کرد و هدف آن چه بود؟

 این مخترع یک آمریکایی با نام ارل دیکسون است. همسر دیکسون که در دهه 1920 در یک شرکت صحی تولید کننده گاز و مواد پانسمان در ایالات متحده کارمیکرد، بنام ژوزفین، خانم خانه و زنی بود که آشپزی را زیاد دوست داشت، اما اوهمچنین کاملاً بی احتیاط بود. او اغلب هنگام انجام کارهای خانه دست خود را بریده یا می سوزاند. ارل دیکسون که مجبور بود مدام دست همسرش را پانسمان کند، برای چنین جراحات جزئی از یک تکه گاز و یک باند پارچه ای چسبنده برای نگه داشتن گاز در جایش استفاده میکرد. با این حال، هر بار، هر دو ماده باید به طور جداگانه و با توجه به اندازه زخم بریده می شدند و این کار زمان زیادی را در برمیگرفت. علاوه بر این، پیچیدن لفاف پارچه به تنهایی با دست عملی نبود. درجریان چنین پانسمانی بود که به دهن دیکسون ایده ترکیب گاز و پانسمان چسب  خطورکرد.

دیکسون روی این مساله کار را آغاز کرد، ابتدا یک گاز استریل را گرفت ودروسط یک نوار جراحی قرار داد. سپس روی نوار را با پارچه چسبی به نام «کرولین» پوشاند تا از چسبیدن آن به خودش جلوگیری کند. بدین ترتیب چسپ ویا پلاستر زخم را به شکل ابتدایی ان ساخت. با این کارهمسرش ژوزفین درهنگام ضرورت به هر اندازه ایکه میخواست می‌توانست از این نوارببرد ومشکل خودرا مرفوع کند، یعنی روی زخم را به شکل عملی و عاجل بپوشاند. دیکسون متوجه شد که میتواند از طرح جدید خود به شکل تجاری استفاده کند واختراع جدید خود رابه مدیریت شرکتی که درآن کارمیکرد ارائه کرد. با درک آینده تجاری این اختراع تصادفی، مدیریت شرکت به زودی اولین چسب زخم دست ساز را با نام تجاری "Band Air" روانه بازار کرد. درابتدا فروش درسرتاسرکشورچندان خوب نبود، اما بخش بازاریابی شرکت تشخیص داد که همکاری با باشگاه های پیشاهنگی که در آن زمان درایالات متحده، ورزش در میان اطفال بسیارمحبوبیت داشت، برای تبلیغ محصول بسیار مفید خواهد بود. در حالی که پیشاهنگان پسر در طول سفر با ساییدگی ها یا زخم های جزئی به خانه باز می گشتند، اختراع معجزه آسای چسب زخم دیکسون، به کمک آنها رسید. این شرکت محصول جدید خود را برای مدت طولانی به شکل رایگان در اختیار پیشاهنگان قرار داد و به این ترتیب این چسب زخم جایگاهی ضروری در کابین مراقبت های صحی خانه پیدا کرد. به لطف این تاکتیک بازاریابی، این شرکت به تولید دستی ادامه داد، اما پس از چند سال نتوانست با تقاضا مطابقت داشته باشد و به تولید ماشینی روی آورد. ارل دیکسون به لطف این اختراع که میلیاردها دالر برای شرکتش به ارمغان آورد، به سمت معاونیت رئیس شرکت ارتقا یافت.

این نوار چسب از تماس میکروارگانیسم های مضر موجود در گرد و غبار، خاک و آب کثیف با زخم باز جلوگیری میکند و در نتیجه از بروزمکروب جلوگیری می کند. سوراخ‌های هوای کوچک روی نوار به اکسیجن اجازه می‌دهد تا به زخم برسد، که به بدن کمک می‌کند بریدگی‌ها یا خراش‌ها را به خودی خود بهبود بخشد. امروزه ده ها نوع چسب زخم در اندازه ها و شکل های مختلف تولید میشود. در واقع علاوه بر نوارهای چسب، حتی فرم های اسپری نیز به بازار عرضه شده است. این اسپری با ایجاد شبکه نازکی از الیاف روی زخم از ناحیه آسیب دیده محافظت میکند و اجازه می دهد تا سلول های پوستی جدید تشکیل شوند. علاوه بر این، با توسعه تکنالوژی، چسب زخم ها نیز هوشمند شده اند. انواع چسب با سنسورهایی که روی آنها قرار داده شده است با دستگاه های هوشمند یکپارچه کار میکنند و امکان نظارت بر وضعیت فعلی زخم را فراهم می کنند. بنابراین، در صورت لزوم، می توان معلجه با ادویه  را در ناحیه آسیب دیده اعمال کرد زیرا زخم باز می تواند سریعتر بهبود یابد.