Nogayşa 238: Yol körsetüvşi işaretler! (3)

Bîr alimdiñ aytqanı,    

Yol körsetüvşi işaretlerdiñ

Bîr kesegi em nav bolgan:

Yetinşi İşaret:      

“Arqadaş!  İslamiyet,  

Savlay barı insanlarga

Bîr nur, em rahmet bolgan...     

İnanmagan insanlar em,     

Sosı dinden payda körgen...

Qaytibine bolar? desen,   

İslamiyet’tiñ derslerimen

Äş inanmagan insanlar,  

En azından şüpege   

Tüseberip: ‘Belki de 

Allahbardır!’ dep oylagan...

Müslümanlardıñ aytqanı,     

Sözlerdiñ em teysirimen,

İnanmagan insanlar, 

‘Belki Ahiret bardır.’ dep   

Umutlanıp sengenler...

Nav sebepten inkärcıga,  

Dünyadıñ nazzetleri, 

Tagı barı tetimligi,

Savlay zehir bolmagan...

Tap qıyınlıq, muñınlıqqa 

Tüspey soga tasalli    

Yolları aşılganga,

Alganı barı dämler,    

Aşuvlarga avıspagan...

Tek, mine so käfirdiñ  

Eki betli ali bolgan:

Bazı ‘Belki bardır!’ dese,

Tezoq arttan ‘yoqtur!’ degen!     

Bîr qararda turmay sosı,  

Orta yerde şaşıp qalgan...         

So käfirdiñ tüskeni     

Qararsızlıq ali em,   

Tüye qusına usagan...

Tap manemen ne bîr kus,      

Ne de tap tüye bolgan!

Eki yaqtıñ yüginden em,       

Özini qutarganın sangan...

Qaytip boladı desen? 

So käfirge dep aytılsa: 

‘Sen ölgende abedi

Yoq bolup ketiyeksin! 

Barı süygenlerindi, 

Bîr taga äş körmiyeksin!’

Sosı vaqıt ol käfir,  

‘Belki qayta tirilirmiz,     

Abedi yoq bolmaspız!’

Dep bîr tasalli tapqan...

Äş inanmagan insanlardıñ     

Tüskeni muñınlıqtan,

Süytüp özin qutargan...

Bîr yaqtan so käfirge:  

‘Madem sen inanasın,    

Ol zaman tagat qıl,

İbadetlerindi et!   

YannetemYahannembar!’ 

Dep aytılganı vaqıt;

‘Men Ahiret’ke inanmayman,     

Esap kitap bilmeymen!’

Dep qullıqtan qaşıp,      

İbadetten em qutulgan...

Aqıyqatqa qaransa,  

İnanmagan bîr insan,   

Yoq bolıyagını oylasa, 

Dünya qadar bîr qıyınlıqtıñ       

Astında ezilip qalgan...

Nav dünya ol ademge,    

Sankim zındanday bolgan!

Sosı al ol käfirge, 

Yahannem’den beter bolup

Barı yüregini yaqqan...

İnangan bîr insan bolsa, 

Abedi bar bolıyagını, 

Yoq bolup ketpiyegini,

Bilip inangan sebep, 

Rahat, huzurlu bolgan...

Em är zatdıñ bir iyyesi,   

Bîr Allah’qa inanganga,

Dünyadıñ yüklerini,   

Arıq iynine almagan...

Allah’qa tavekkül etip     

Barı yükten qutulgan...

Dünyada tätimli yaşap    

Qalbi tınışlıqta turgan...

Segizinşi işaret:      

Arqadaş sosı nepis,    

Osallıgı sebebimen,

Allah’qa qullıq tagat 

Vazipesin taslaganga, 

Yasırın bolgandı tilegen...

Özine qarap turgan

Bîr közşidiñ qaravında  

Turgandı, äş süymegen...

Künasini Allah’tıñ  

Körüp turganını bilgenge, 

Allah’tıñ bar bolganı,

Äş işine sinmegen...

Tek so orında qalmay  

Ketkensayın yaratuvşı   

Hem iyyesi Allah’tıñ

Yoq bolganın tilegen...

Sosı yerde em qalmay,       

Artından: ‘Belki Allah 

Yoqtur!’ dep eñ soñında    

Quday’dı inkar etip   

İymanını taslagan;

Dinden şıgıp käfir bolgan...

So itikatpan ol insan: 

‘Är zatlardan qutuldum,

Ne ibadet ne tagat,    

Baresinden selbes boldum!’ 

Dep işinden süyüngen;

Tek sosı selbeslikpen,  

Neşe zehirli yılanlardıñ  

İşlerine tüskenini,       

So zavallı bilmegen!

Yaşavını qıynaltıyaq 

Aşuvlarga barıyagını, 

Sosı adem körgey edi,

Derakap tevbe etip   

İymanga qaytar edi...”

Eger bîr insan inanmasa,  

Neşe qıyınlıq, aşuvlarga 

Tüseyegini burungıda,        

Taga keñ aytqan edik...

127’ ten 135’geşe

‘İymandan Kelgen Tınışlıq’   

Baslıgıman aytqanımız  

Tokuz programga qaraganlar,    

İymansız bîr insandıñ,

Tüseyegi salpılıqtı, 

Em  yaşavınıñ zındanday  

Qarangıga, qıyınlıqqa,

Avısıyagını biler edi.

Endi Quday’ga: “Baremiz      

Saga iymanman keliyek!”  dep  

İşten kelip yalbaramız! 

Basqa manelerdi tagı,      

Keliyek yuma aytuvdı,

Quday nasip etsin dep  

Qayta qayta duva qılamız!

Savlıqpan qalıñız!

Dr. Yusuf ALTINIŞIK

E-mail: altinisikyusuf@gmail.com

Nogayşa 237: Yol körsetüvşi işaretler! (2) | TRT Tatarça

 

Nogayşa 236: Yol körsetüvşi işaretler! (1) | TRT Tatarça

 

Nogayşa 235: Tuvra süygü em qorkuv (4) | TRT Tatarça

 

Nogayşa 231: Nepiske nasihat | TRT Tatarça