Nogayşa 231: Nepiske nasihat
Bu yuma “NEPİSKE NASİHAT” baresinde söz bardıramız.
Nogayşa 231: Nepiske nasihat
Bîr alimdiñ nepsine
Aytqanı sözlerdi,
Biz em öz nepsimizge
Aytıp nasihat qılamız:
“Ey nepis Allah’qa
Etkenin ibadetlerdi,
Saga beriliyek mükäpattıñ,
Yani qarşılıqlardıñ
Baslavışı dep bilme!
‘Keliyekteki nimetlerge
Qarşılık kelsin, dep
İbadet etemen...’ deme!
Em ‘men ibadet eteyim,
Allah ta maga bersin,’
Dep esinden ötkerme!
Ey nepis, ibadetindi,
Burungıda berilgen
Nimetlerdiñ neticesi,
Qarşılıgı dep esle!
Nege dese biz ücretti,
Burungudan alganmız.
Nav sebepten ayriyeten
İbadetge qarşılıq,
Basqa zatlar tilemege,
Äş haqqımız qalmagan...
Vazipemiz, qızmatpan
Allah’qa tagat bolgan...
Nege dese ey nepis!
Qudaysen yoq ekende,
Seni yoqluqtan şıgarıp
Är yagı qayır bolgan
Bîr barlıqtı saga bergen...
Eger yaratılmagay edin,
So dünya em nimetlerdi,
Sen qaydan biliyek edin?
Calal iyyesi Yaratuvşı,
Saga em beden, jisim bergen...
Nimetlerdin en üykeni,
Nav bedenindiñ qasında,
İştaqlı bîr miyde bergen...
Rezzaqatıman özi,
Barı aslar, yevlerdi,
Türlü türlü nimetti,
Neşe sıpralar etip
Senin aldına salgan...
Soñı saga duygularman
Tolu bîr hayat bergen...
Sosı hayat bîr yaqtan,
Aynı miydege usap
So em rızıq tilegen...
Közindey, qulagınday
Baska duyguların em ,
Seniñ yaşavın üşün
Bîrer qolga oqşagan...
Sosınlardıñ sebebimen
Yeryüziniñ keñliginşe
Üyken bîr nimet sıprasın,
Rabbımız Haq Quday,
Nav duygularındıñ aldına,
‘Buyur!’ etip salgan...
Taga aşıq aytılsa,
Saga közin qasında,
Em köriyeklerindi bergen..
Qulagınman barabar,
Em davislerdi bergen...
Mine sosı nimetlerdi,
Ayrı ayrı sıpra etip
Senin aldına salgan...
Eger közin bolmasa,
Qulagın esitpese,
Ey nepis so nimetlerdi,
Sen qaydan biliyek edin?
Artından manevi,
Köp rızıq, em nimetti
Tilegen insaniyetti,
Saga bergeni sebep,
Mülk em melequt degen,
Körilgen em körilmegen,
Neşe keñ nimet sıprasın,
So insaniyet miydesiniñ
Aldına akelip salgan...
Esin yetken yergeşe,
Hayalindiñ keñliginşe
Sıpralar saga aşqan...
Sosı esin sayasında,
Neşe zatlar esleysin...
Em hayalinmen mine
Qayerlerge barasın!
Ziyadası soñsız nimetlerdiñ
Bulagı, madeni bolgan,
Neşe nimetlerdiñ sebebi,
Hadsiz rahmet meyvasıman
Beslengenüyken insaniyet
Dep bilingen İslamiyet
Em iymandı saga bergen...
So nimetler sayasında,
Mümkinat tögeregi degen,
Allah’tıñ tısındaqı,
Yaratılgan ne bolsa,
Em Esma-i Hüsna degen
Allah’tın gözel atları,
Em sıpatlarınıñ
Tögeregini işine algan
Bîr nimet em tetimlik,
Nazzet sıprasını tagı
Saga ayriyeten aşqan...
Soñı iymandın bîr nuru
Bolgan muhabbet degen
Süygüdi em bergenge,
Äş soñı bolmagan
Bîr nimet sıprasını,
Em tetimlik nazzetini,
Saga ihsan, iqram etken...
Yani sen endi nepis,
Ten, beden betten kişkey,
Arıq, aciz em salpı,
Em baylı, hudutlı,
Bîr kesek bîr zatsın!
Tek Rab’tıñ ihsanıman,
Kişkenekey, bîr kesek
Bîr barlıqtan köbeyip
Nurlu köplikke bardın...
Nege dese hayattı,
Saga bergeni sebep,
Bîr keseklik bîr alden
Bîr türlü köplikke;
Em insaniyetti bergenge,
Üşünley bîr köplikke;
Em İslamiyetti bergenge
Ullı em nurani,
Bîr köplikke yettin...
Yani kişkenekey bîr zat ekende,
Barı zatpan bavın bolgan...
Özin bîrev ekende,
Bîr köp aldi bîr demede
Bîr vaqıtta yaşaysın...
Ta özinden baslap
Dünyalar keñliginşe
Barı zattı oylaysın...
Em maripet, muhabetti,
Yani Quday’ındı, Rabb’ındı,
Tanıganıñ qasında,
Ayriyeten Haq, özini
Saga süydürgen sebep,
Är yaqlardı qaplagan
Bîr savlege ey nepsim,
Rabb’in seni şıgargan...
Mine nepsim endi sen,
Nav ücretlerdi algansın!
Allah’qa qulluqtay
Nazzetli em nimetli,
Tagı rahat em yeñil
Bîr qızmattı etiyeksin...
Tek soga tagı sen,
Tembellik etesin!
Eger yarım yamalaq
Qullıq etsen tagı,
Sankim eski ücretler,
Saga äş yetpegendey
Taga üyken basqa zattı,
Em de zorman tileysin!
Em nege ‘duvam qabul
Bolmaydı?’ dep naz etesin!
İyye seniñ haqqın nepis,
Naz tuvıl, niyaz bolgan...
Cenab-ı Haq Yannet’ti,
Em abedi tetimlikti,
Sırp fazl, keramıman
Saga ihsan etiyek!
Nav sebepten sen endi,
Är dayim Quday’dıñ
Rahmet em, keramına tayan!
Soga inanıp, em senip
Nav permanını em tıñla:
‘Qul bifadlillahi
ve birahmetihi febizalike
felyefrahu xayrun
mimma yecmaun...’ degen ayetti
Nepsim sen tagı ayt!
Quday’ımız so ayette:
(Ey Paygambar Muhammed -as-
Sen müminlerge) dep ayt!
Yalgız Haq’tıñ iygiligi,
Tagı yalgız rahmetimen
Rahatlap em süyünsünler!
Sosı nimet onlardıñ
Dünyada jıyganından
(Mal, mülk, dünyalıqtan),
Taga qayırlı bolgan!’
Savlıqpan qalıñız!
Dr. Yusuf ALTINIŞIK
E-mail: altinisikyusuf@gmail.com
