Nogayça 61: Oraza (2)

Bu afta em “ORAZA” baresinde habarlasamız!

525314
Nogayça 61: Oraza (2)

Şerepli ay Ramazan’dıñ   

Neşe payda, bar gayası...

Tagı bîr köp hikmeti,  

Yaşavımızga qaraydı...

 

So hikmetlerden bîrevi; 

Ramazan’da oraza,

Bizge dari boladı...  

Nege desek oraza, 

Maddi em manevi,

Periz bolgan paydalı...

 

Yemek işpek baresinde,   

Nepis dayim serbest qalsa,

Teniniñ savlıgına,  

Üyken zarar beredi.

Haram halal demeden, 

Ne tapsa yutsa sonı,

Manevi yaşavını, 

Tuvradan zehirleydi…

Soñda qalppen ruhına, 

İtaati nepistiñ,

Netse bek zor keledi...

Dizgindi qolga alsa,  

İnsan soga qaydan minsin?

O, insanga minedi...

 

Tek, Ramazan-ı Şerip’te, 

Oraza tutqan insan,

Bîr yaqtan periz bolgan     

Aşlıqqa alışadı...

Dayim aşap işpekenge,   

Emir tıñlap biledi...

 

Zavallı mide tagı,

As üstüne as aşamay

Arımay qalgan üşün, 

Adem neşe marazlardan,

Dayim erek qaladı...

 

Kuday’dıñ parız emrine,  

Orazaman uygan insan,

Äş aşamay turgan üşün,

Halalga qol uzatpay,

Bîr zat yemey turgan üşün,

Haramlardan tartınmaga,  

Aqıl em dinden kelgen,

Emirlerdi tıñlamaga,  

Hıylı quvat tabadı...

Manevi hayatını,   

Saqlap bızbay qaladı...

 

Basqa hikmet taga em,

İnsanlardıñ köbi em,

Bazı vaqıt aş qaladı...    

Sogıs bolsa, ya qıtlıq, 

Aşayaqtı zor tabadı...

Ene sonday qıyın al, 

Basına kelse insan, 

Oraza tutqan üşün,

Qolayşa qatlanadı...

Oraza sonuñ üşün 

Är türlü zorlugına,

Sabır etip qatlanmaga,

Aldın idman boladı...

 

Orazada bîr insan, 

Köbinşe on bes saat,

Sarasınga turmay tutsa,

Tap yırma dört saat,

Orazaman aş qaladı...

Bîr ay dayim aş qalganga,

Basqa qıyın aller kelse,

Dayanıp sabır qıladı...

İnsanlarda musibetti, 

Bîr qat taga artıq qılgan

Sabırsızlıq marazına,

Aceleci insanlarga, 

Oraza dari boladı...

 

Midemiz fabriqaday...  

Müşeler de qızmetşi;

Oraza tutsa insan,  

Müşeler serbest qaladı...

Yesir tüspey midege,  

Tagatqa pırsat tabadı...

 

Oraza bolmay mide, 

Dayim şalışqan üşün,

Gürültüsi em isi,   

Müşelerdi muñaytadı...

Oraza tutsa insan, 

Är müşediñ ayrı ayrı    

İbadeti bolganını,

Asıl, ullı vazipesin,  

Barı müşe añlaydı.

 

Ol sebepten orazada, 

Qalb, sır, ruh, aqıl,  

Allah üşün ibadetke,

Baresi pırsat tabıp  

Bîr köp derece, nurga,

Em manevi peyizlerge,

Yetip huzur tabadı...

Mide yılasa tagı,

Sonlar külüp qaladı...

 

Savlıqpan qalıñız!

 

Dr. Yusuf ALTINIŞIK

E-mail: altinisikyusuf@gmail.com



Bäyläneşle xäbärlär