Nogayşa 170: Şükür (5)

►Nogayşa 170: Şükür (5)

Şükürdiñ baresinde, 

Bîr alimdiñ aytqanınıñ 

Soñ kesegi nav bolgan:

Rızıqtıñ üşünminen 

Bîr süygige tiyisli 

Köringen bîr kebi bar...

Tek nav yagı tagı,       

Şükürminen körilgen.

Yoqsa gaflet etkenlerdiñ, 

Em dalalatke tüskenlerdiñ

Rızıqqa süygileri,   

Hayvanlıqqa usagan...

So ölşemmen qarasan,     

Yoldan sapqan insanlardıñ, 

Tagı gaplet etkenlerdiñ,  

Ne derece zararga,  

Tüskeni belli bolgan...

Bîr neşe baalı,        

Sosı ullı, yahşı rızıq,     

Rabb’ımızdıñ bîr iqramı,

Ediyası, bolgan alde, 

Şükürsüz bolsa insan,  

Äş qıymatı bolmagan...  

Sankim yerden tabılgan

Bîr zattay bolıp qalgan...

Yan tasıgan maqluqtan   

Eñ ziyada rızıqtıñ  

Neşe türlüsine barı,

Muqtaj maqluq, insan bolgan... 

Tagı Allah, insandı,   

Bütün yahşı atlarınıñ   

Tecellisine bıyala

Bolgan kepte yaratqan...

Yani Qudayönerini,    

Tagı em saniyatını,   

Eñ arüv körsetken,  

Eñ baalı maqluqı,     

Mine sosı insan bolgan...

Ziyadası ol insan,  

Barı rahmet qaznasınıñ   

Baresini tanıyaq,

Depolarını tartıyaq, 

Ambarlarını ölşeyek; 

Yani Hak’tıñrahmetiniñ,

Tagı em qudretiniñ,     

Neşe ullı em biyik,      

Teren em keñ bolganın

Ölşeyberip añlıyaq    

Müşelerge iyye bolgan.

Tagı ziyadası bolsa, 

Bîr qudret mucizesi;  

Em Quday’ımız Allah’tıñ

Barı Esmai Hüsna’sınıñ,  

Yani yahşı atlarınıñ,  

İnsan üstinde körilgen

Barı tecellisiniñ  

İnceliklerini, terezege     

Salıp tartıyaq alatlarman,

Nav insan bay qılıngan...

Mine sosı kebimen  

Quday’ımız Haq Rahman, 

Ol insandı özine,

Bîr halife qılgan...   

Ene sosı manelerdi,  

Tap anlayalsaq dep,  

Bizlerdi nav sebepten,

Em de soñsız kebimen   

Är zatqa muqtaj etip   

Maddi em manevi,

Rızıqtıñ neşe şeşit,   

Türlü türlisine em,   

Muqtaj etip yaratqan...

Demek insan özindeki   

Neşe alat cihazıman,  

Quday’dıñ bergeni,

Barı tolı nimetini,  

Tanıyberip em bilip,      

Ölşeyberip em tartıp,

Sosınlardıñ qıymatını,        

Müşelerimen añlap,

Soñında şükür qılıp        

Qul bolganını bilgen...

Ene sosı şükürminen,  

En biyik, ullı maqam:  

Ahsen-i taqvim degen 

Biyik maqamga ozgan...

Eger şükür bolmasa,

Esfel-i safilin degen  

Tömenlerdiñ tömenine,

Oylarga tüsüp ketken...

Tagı alat müşesini,  

Ornında qullanmay,  

Köp üyken zulüm etken!

Sözdiñ özi aytılsa,   

Eñ ullı, en biyik,      

Haq’qa qullıq yolınıñ,

Tagı Quday qasında  

Süyümlilik kebiniñ.  

Tört esasından en üykeni,

 Allah’qa şükür bolgan...

Sosı tört esas tagı,     

Nav kepte aytılgan:

Der tarik-i aczimendi  

Lazım amed çar çiz: 

Acz-i mutlaq, faqr-ı mutlaq   

Şevk-i mutlaq, şükr-i mutlaq ey aziz!

Manesine qaransa,  

Quday qasında insan, 

Neşe soñsız aciz bolgan!

Sosı alini añlap,   

Allah’qa ozgan zaman,  

Tört esas kerek bolgan:

Birinşide  özini,    

Allah’tıñ qasında,  

Soñsız bîr darecemen,

Aciz bilgeni bolgan...

Ekinşide tagı em,  

Soñ darece yarlılıgın,  

YaniRab’qa muqtajlıgın

Berkip sengeni bolgan...

Tagı üşinşide em,  

Hadsiz bîr darecemen,  

Haq’qa süygi körsetip,

Em neşe darecemen  

Şükür etkeni kerek bolgan...

Sosı sözler soñında,  

Quday’ga nav duadı, 

Etsek köp yahşı bolgan:

Ey maramatlılardıñ  

Eñ maramatlısı Haq,    

Quday’ımız, Rabb’ımız!

Sen özin aya bizdi!     

Em şükür etüvşi       

Qullarından qıl bizdi!

Sen bizge ne üyretsen, 

Bilgenimiz so bolgan...

Är zatlardı ne bolsa, 

Yalgız özin bilesin...     

Em barı isin seniñ        

Tap ornında bolgan...

Em şükür etüvşi,  

Tagı hamd etkenlerdiñ  

Apendisi Muhammed’ke

Salatemselam bolsun... 

Tagı sonuñ mübarek 

Tamırından kelgenlerge,

Em özini körip     

Peyiz algan sahabege,   

Salat em selam bolsun...

Allah’tıñ has qulları,  

Sözlerinin soñında,   

“AlemlerdiñRabb’ına,

Hamd bolsun!” dep aytarlar...     

Bizim tagı soñ sözimiz,

Saga hamd, şükür bolsun...  

Savlıqpan qalıñız!

Dr. Yusuf ALTINIŞIK

E-mail: altinisikyusuf@gmail.com