Nogayça 55: İymandan tavekkülge (1)
Bu afta “İYMANDAN TAVEKKÜLGE” baresinde habarlasamız!
İman, em nur em quvvat...
Akiki bîr iymanga,
Yetken bolsa müslim zat,
İymanıman so adem,
Tabar üyken bir quvvat...
Qazanganı quvvatpan
Bîr zat onı qorqıstpas!
Meydan oqur dünyaga,
Tap iymanlı yessur zat!
Basına kelgenlerge,
Sabır eter ol mümin.
Muñluq kirmes köñline
Äş bîr qaygı em yuqpas!
Tüsse köñli tömenge,
Aytar yürekten kelip:
“Tavekkül etkenmen men,
Sonsuz küşli Allah’qa,
Quday meni eş bir vaqt,
Özi basıma taslamas”
İşindeki iymanıman,
Nav sözdi aytqanıman,
Dünya, yaşav tolqınları,
Tavlarday üyken bolsa,
Mümin bolgan ademdin
Ayagına tagı yuqpas!
Nege desen so adem,
Üyken kemege mingendey
Eter tavekkül Quday’ga,
Soñda tabar bîr şatlıq,
Yolda şaşanlap qalmas!
Barı yükti Quday’dın
Küşli qolına taslap
Tabar dünyada rahat!
Qabırda em istirahat!
Sosı fani dünyadan,
Uşar en soñ Yennet’ke,
Közi artında qalmas!
Tavekkül degen zat,
Bela apat kelgende,
Ya bir is etkende,
Aldın sebep qollamaq.
Sebeplerge yapısqan song,
Neticedi Allah’qa,
Teslim etip taslamaq...
Eger tavakkül etpese,
Dünyadıñ avırlıgı,
So ademge yük bolar.
Üyken yükti er zaman
Küşi yetip tartalmas...
İman etken bir adem,
Tevhidke barar soñda.
So derecege yetken insan,
Teslim bolar Allah’qa.
Teslim bolgan zamanda,
Kelir arttan tavekkül...
Bîr köp yükten qutulup
Eki dünya şatlıgı,
Tabar mümin en songda...
Neşe uğraşssa insan,
Basqa yoldan tabalmas!
Tek tavekkül baresinde
Yañlış bîr oy bolmasa:
Tavekküldin tuvrası;
Sebeplerden erekte,
Müslim elbette qalmas...
So sebeplermen soñda,
Bîr zat kelgen bolsa qulga,
Aqiyqatta yaratuvşı,
Allah’tan basqa bolmas...
Tek hikmetimen Quday,
Sebeplerge yapısqandı,
Özi emir etken qulga.
Sebeplerdi Allah’tıñ
Qudretine perde bilip
Neticedi Quday’dan,
Dua etip tilemek,
Tavekkül bolgan qulga...
O zaman so qulduñ
Etkenleri yañlış bolmas!
Sebeplerge yapısıp
İnsan iske yönaysa,
Etken isi em bolgan,
Allah üşün bîr dua...
Tuvrası bu yol bolgan;
Basqası alal bolmas!
Savlıqpan qalıñız!
Dr. Yusuf ALTINIŞIK
e-mail: altinisikyusuf@gmail.com