Nogayşa 234: Tuvra süygü em qorkuv (3)

Bîr alimdiñ tuvra süygü, 

Tagı em qorquvdıñ  

Baresinde aytqanı

Haqıyqatlardıñ bîr kesegi em, 

Nav maneler bolgan: 

“Endi bîr yaq taga qaldı:

Taga eñ müyimi em, 

Ey nepis sen süygindi,

Öz nepsine garcaysın... 

Bîr özindi süyesin!

Atta özi nepsindi,     

Sankim Quday bilesin...

‘En köp süyüliyek nepsim!’ dep     

Yalgız sonı süyesin...

Är zatlardı nepsine     

Feda etip garcaysın...

Sankim nepsin Rab bolgan,    

Sen de soga tapınasın...

Tek aslına qarasaq 

Muhabbettiñ sebebi, 

Ya kemal oñınlıq bolgan,

-Nege dese oñgın al, 

Basqa sebep qaramay 

Öz özine süyüler-;

Yade bîr payda bolsa,

Ya dämminen qayır bolsa;

Em sosınlarga usagan

Basqa sebepler üşün       

Bazı zatlar süyülgen...

Endi saga qarasaq, 

Aslın, özin qusurlar, 

Noqsanlıqpan yarlılıq,

Ya de acizlik bolgan... 

Nav aytılgan sebeplerden

Äş bîrevi ey nepis,

Sosı sende tabılmagan...  

Senin alin bılay ekende,    

Men seni nege süyeyim?  

Tek, seniñ nav alinde, 

Köp müyim aqıyqat bolgan...

Qaytip boladı? desen,        

Qarangı darecesimen

Savle quvvatı bilingendey,    

Zıdlıq, terislik sebebimen,

Ullı Yaratuvşı Quday’dıñ       

Cemal em kemalına,

Gözellik em oñınlıgına,

Em qudretine, rahmetine,     

Bılay bıyala bolasın...

Saga qarangan vaqıt,

So qusurlardıñäş bîrevi

Bolmagan bîr Quday’dıñ

Üykenligi, oñınlıgı, 

Taga arüv anlaşılgan...    

Demek sen ey nepis!       

Nepsine süygi tuvıl,

Belki düşpanlıq etsen kerek!     

Ya de acıvun kerek...

Mutmainne bolgan soñ,    

Är alge razı kelip

Yatısıp tınş bolgan soñ,     

Yade maramat etsen kerek...

Eger özindi süyersen;   

Nege dese seniñ nepsiñ,

Nazzet em paydalardıñ 

Bası, madeni bolgan...

Nazzetler em paydalar, 

Nepis yolıman kelgen... 

Sen tagı so nazzettiñ,

Tagı em menfaattiñ 

Zavqına bek tüsesin...

Endi sen ey nepsim! 

Sosı zarre ökmünde

Bolgan dämdi em paydadı,

Soñsız nazzet menfaatten      

Üyken bilip yañılma!

Eñ arüvini taslap     

Yamanlarman avıspa!

Yıldız böcügündey bolma!  

Nege dese sosı böcük,

Dosları em süygeni  

Barı zattı, qarangıdıñ  

Yalgızlıgında buvıp,

Özindeki bürtekey     

Arıq nurga aldangan...

Ey nepis sen endi     

Arüv etip oylasan;

Seniñ algan dämlerindiñ,

Ziyadası paydalardıñ

Baresini Haq bergen...

Sosınlardıñ qasında,

Senin barı bavın bolgan    

Kötere so käyinat,

Em paydasını körgenin 

Bek köp tetimli aller, 

Em tetim alganın  

Saga kelgen paydalar, 

Qolındaqı nimetler, 

Anca saga bet bergen,

Barı iygiliktiñ iyyesi,   

Azeli süygüli  

Haq Rabb’ımızdan bolgan!

Nav sebepten sen asıl 

Quday’ımız Allah’tı, 

En köp süygenin kerek...

Nav manedi eslesen, 

Mine sosı alminen   

Em sen özin süyünersin...

Em süygenlerindiñ, barı 

Süyüngenleri tagı,

Saga dämdi beriyek...

Qalganlardı nasip bolsa,   

Keliyek yuma HaqQuday,

Aytuvga kömek bersin,      

Dep özine yalbaramız...

Savlıqpan qalıñız!

Dr. Yusuf ALTINIŞIK

E-mail: altinisikyusuf@gmail.com