Nogayşa 231: Nepiske nasihat

Bîr alimdiñ nepsine 

Aytqanı sözlerdi,   

Biz em öz nepsimizge 

Aytıp nasihat qılamız:  

“Ey nepis Allah’qa 

Etkenin ibadetlerdi, 

Saga beriliyek mükäpattıñ,

Yani qarşılıqlardıñ 

Baslavışı dep bilme!  

‘Keliyekteki nimetlerge

Qarşılık kelsin, dep   

İbadet etemen...’ deme! 

Em ‘men ibadet eteyim,   

Allah ta maga bersin,’   

Dep esinden ötkerme!

Ey nepis, ibadetindi, 

Burungıda berilgen 

Nimetlerdiñ neticesi,

Qarşılıgı dep esle! 

Nege dese biz ücretti,  

Burungudan alganmız.

Nav sebepten ayriyeten  

İbadetge qarşılıq, 

Basqa zatlar tilemege,

Äş haqqımız qalmagan...

Vazipemiz, qızmatpan

Allah’qa tagat bolgan...

Nege dese ey nepis! 

Qudaysen yoq ekende, 

Seni yoqluqtan şıgarıp

Är yagı qayır bolgan 

Bîr barlıqtı saga bergen...

Eger yaratılmagay edin, 

So dünya em nimetlerdi,

Sen qaydan biliyek edin?  

Calal iyyesi Yaratuvşı, 

Saga em beden, jisim bergen...

Nimetlerdin en üykeni, 

Nav bedenindiñ qasında,  

İştaqlı bîr miyde bergen...

Rezzaqatıman özi, 

Barı aslar, yevlerdi,

Türlü türlü nimetti, 

Neşe sıpralar etip 

Senin aldına salgan...

Soñı saga duygularman 

Tolu bîr hayat bergen...

Sosı hayat bîr yaqtan,

Aynı miydege usap 

So em rızıq tilegen...

Közindey, qulagınday  

Baska duyguların em ,

Seniñ yaşavın üşün

Bîrer qolga oqşagan...    

Sosınlardıñ sebebimen

Yeryüziniñ keñliginşe

Üyken bîr nimet sıprasın,    

Rabbımız Haq Quday,

Nav duygularındıñ aldına,      

‘Buyur!’ etip salgan...

Taga aşıq aytılsa,  

Saga közin qasında,   

Em köriyeklerindi bergen..

Qulagınman barabar, 

Em davislerdi bergen... 

Mine sosı nimetlerdi,

Ayrı ayrı sıpra etip   

Senin aldına salgan...

Eger közin bolmasa, 

Qulagın esitpese, 

Ey nepis so nimetlerdi,  

Sen qaydan biliyek edin?  

Artından manevi, 

Köp rızıq, em nimetti  

Tilegen insaniyetti,

Saga bergeni sebep,

Mülk em melequt degen,

Körilgen em körilmegen,

Neşe keñ nimet sıprasın, 

So insaniyet miydesiniñ 

Aldına akelip salgan...

Esin yetken yergeşe,   

Hayalindiñ keñliginşe 

Sıpralar saga aşqan...

Sosı esin sayasında,   

Neşe zatlar esleysin...

Em hayalinmen mine   

Qayerlerge barasın!

Ziyadası soñsız nimetlerdiñ    

Bulagı, madeni bolgan,

Neşe nimetlerdiñ sebebi, 

Hadsiz rahmet meyvasıman

Beslengenüyken insaniyet   

Dep bilingen İslamiyet

Em iymandı saga bergen...         

So nimetler sayasında,

Mümkinat tögeregi degen,  

Allah’tıñ tısındaqı, 

Yaratılgan ne bolsa, 

Em Esma-i Hüsna degen  

Allah’tın gözel atları, 

Em sıpatlarınıñ

Tögeregini işine algan  

Bîr nimet em tetimlik,  

Nazzet sıprasını tagı

Saga ayriyeten aşqan... 

Soñı iymandın bîr nuru 

Bolgan muhabbet degen

Süygüdi em bergenge, 

Äş soñı bolmagan  

Bîr nimet sıprasını,

Em tetimlik nazzetini, 

Saga ihsan, iqram etken...

Yani sen endi nepis,   

Ten, beden betten kişkey, 

Arıq, aciz em salpı,

Em baylı, hudutlı,     

Bîr kesek bîr zatsın!   

Tek Rab’tıñ ihsanıman,

Kişkenekey, bîr kesek  

Bîr barlıqtan köbeyip  

Nurlu köplikke bardın...

Nege dese hayattı,  

Saga bergeni sebep,    

Bîr keseklik bîr alden 

Bîr türlü köplikke; 

Em insaniyetti bergenge,

Üşünley bîr köplikke;

Em İslamiyetti bergenge 

Ullı em nurani,  

Bîr köplikke yettin...

Yani kişkenekey bîr zat ekende,

Barı zatpan bavın bolgan...

Özin bîrev ekende,

Bîr köp aldi bîr demede

Bîr vaqıtta yaşaysın...

Ta özinden baslap

Dünyalar keñliginşe

Barı zattı oylaysın...

Em maripet, muhabetti, 

Yani Quday’ındı, Rabb’ındı,

Tanıganıñ qasında, 

Ayriyeten Haq, özini  

Saga süydürgen sebep,

Är yaqlardı qaplagan 

Bîr savlege ey nepsim, 

Rabb’in seni şıgargan...

Mine nepsim endi sen, 

Nav ücretlerdi algansın!  

Allah’qa qulluqtay

Nazzetli em nimetli,   

Tagı rahat em yeñil  

Bîr qızmattı etiyeksin...

Tek soga tagı sen, 

Tembellik etesin! 

Eger yarım yamalaq

Qullıq etsen tagı, 

Sankim eski ücretler,  

Saga äş yetpegendey

Taga üyken basqa zattı,

Em de zorman tileysin!

Em nege ‘duvam qabul    

Bolmaydı?’ dep naz etesin!

İyye seniñ haqqın nepis, 

Naz tuvıl, niyaz bolgan...

Cenab-ı Haq Yannet’ti,  

Em abedi tetimlikti,  

Sırp fazl, keramıman

Saga ihsan etiyek!  

Nav sebepten sen endi,

Är dayim Quday’dıñ

Rahmet em, keramına tayan!  

Soga inanıp, em senip

Nav permanını em tıñla:  

 ‘Qul bifadlillahi    

ve birahmetihi febizalike

felyefrahu xayrun

mimma yecmaun...’ degen ayetti

Nepsim sen tagı ayt!

Quday’ımız so ayette:  

(Ey Paygambar Muhammed -as-

Sen müminlerge) dep ayt!   

Yalgız Haq’tıñ iygiligi,

Tagı yalgız rahmetimen    

Rahatlap em süyünsünler!

Sosı nimet onlardıñ  

Dünyada jıyganından

(Mal, mülk, dünyalıqtan),  

Taga qayırlı bolgan!’

Savlıqpan qalıñız!

Dr. Yusuf ALTINIŞIK

E-mail: altinisikyusuf@gmail.com