Nogayşa 169: Şükür (4)

►Nogayşa 169: Şükür (4)

Şükürdiñ bîr neşe  

Haqıyqatı baresinde, 

Bîr alimdiñ aytqanınıñ

Davamı, nav bolgan:

Tagı şükür işinde,  

Taza bîriyman bolgan... 

Em alal tevhid turgan...

Yani Allah barlıgını,  

Tagı em bîrligini,

Körsetken bîr mane bolgan...

 “Qaytip boladı?” desek;  

Misal bolsa bîr almadı,

Bîr adem yegen bolsa, 

Quday’ga şükür qılıp 

Elhamdülillah degen bolsa,

Sol şükrimen ol adem, 

Nav manedi aşıqlagan:

“Sosı alma tuvradan,  

Haqqudreti qolıman, 

Bizge yadiger bolgan...

Tagı tuvradan tuvra, 

Rahmettiñ qaznasınıñ 

Bîr ediyası bolgan...”

Manesini tasıgan 

Elhamdülillah degenge, 

Süytüp em sengenge,

Her bîr zattı Quday’dıñ   

Az yade köp bolsun,   

Ne zat bolursa bolsun,

Qudret qolına bergen...

Tagı är bîr zatta em, 

Rahmet ızını bilip,  

Barı zattıñ ne bolsa,

Quday’dan kelgenine,   

Yürekten inanganga; 

Yaratılgan är bîr zattıñ

Üstinde rahmettiñ  

Ayav ızını körgenge,

Mine nav şükürminen  

Aqıyqı bîr iymandı,  

Em alal tevhiddi,

Sosı adem körsetken...    

Gapil bîr insandıñ  

Nimetlerdi inkärıman,  

Baasını takdir etpey,

Şükürsiz qalganıman,  

Ne darece bîr zararga  

Tüskeniniñ köp betinden  

Bîr tek betini endi, 

Aytsaq münasip bolgan:

Misal bolsa nazzetli   

Bîr nimetti yese insan,  

Artından şükür etse,

Nav yegeni nimet, 

Sosı şükür sebebimen   

Savlay nurga avdarılgan!

Ahiret’te beriliyek  

Yannetmeyvası bolgan!

Bergeni nazzetpinen, 

Rabbımız Allah’tıñ   

Rahmetinden bîr iltipat,

Yani “Sosı nimet maga,  

Quday betten yiberilgen”,

Dep bilip sengenge;

Ullı em dayimi   

Bîr nazzet, em zavqtı,  

Sosı mü’min tädikken...

Mine sosı manelermen,

Nimetlerge salıngan  

Esas, öz, şekirdektey

Biyik betlerdi insan,  

Ullı maqamlarga yibergen...

Artta qalgan maddesi,  

Yani qabuq, posası;   

Vazipesi tavsilgen,  

Em keregi qalmagan 

Soñındaqı pazlalıq,    

Topraq bolmaga ketken...

Eger şükür etpese,   

So ötivşi nazzet,   

Yoq bolup ketken üşün,

Artında bîr aşuv,   

Muñunlıq taslap ketken...

Soñında yengen meyva,  

Qazurat bolıp ketken...

Aynı elmastay nimet,  

Kömür bolup avısqan...

Şükürminen ötivşi,   

Sav rızıqtıñ baresi,    

Dayimi nazzetler,

Baqıy meyvalar bergen...

Tagı şükürsiz nimet,  

En yahşı kepte ekende,  

Eñ yaman bîr suvretke   

Avdarılıp ketken...

Nege desek so gapildiñ   

Qaragan betiminen,  

Nimettiñ aqıbatı,

Ötüvşi bîr nazzet bolgan...

Artında qalganı da  

Füzülat bolıp ketken...

Qalgan soñ manelerdi,  

Nasip bolsa keliyek yuma,

Aytuvdı Haq Allah’tan   

Tileymiz inşallah!

Savlıqpan qalıñız!

Dr. Yusuf ALTINIŞIK

E-mail: altinisikyusuf@gmail.com