قهرمان موتورسواری ایران: به دنبال تابو شکنی هستم

مریم طلایی، قهرمان مورتورسواری ایران که این شغل را به زنان و دختران آموزش می‌دهد می‌گوید به دنبال تابو شکنی است تا زنان هم بتوانند در مشاغلی که سال‌ها در اختیار مردان بوده است وارد شوند.

1848705
قهرمان موتورسواری ایران: به دنبال تابو شکنی هستم

 

مریم طلایی، قهرمان موتورسواری ایران که مدیر یک مرکز تیونینگ خودرو نیز است٬ این شغل را به زنان و دختران آموزش می‌دهد و می‌گوید به دنبال تابو شکنی است تا زنان هم بتوانند در مشاغلی که سال‌ها در اختیار مردان بوده است وارد شوند.

خانم طلایی هفت طبقه از یک پارکینگ طبقاتی را پایین می‌رود و وارد شهر خودرویی‌اش می‌شود و بر کار دختران و پسرانی که خودروهای گرانقیمت را تیونینگ می‌کنند، نظارت می‌کند.

البته او دستی هم به آچار دارد و خودش چند سال به صورت تخصصی در این حوزه کار کرده است و حالا در نقش مدیر و مربی به کسانی که می‌خواهند وارد این شغل شوند آموزش می‌دهد.

او درباره این شغل می‌گوید: حدودا چهار سال است که در این حوزه فعالیت می‌کنم و می‌توانم بگویم ما اولین مرکزی بودیم که آموزش این حرفه را به خانم‌ها آغاز کردیم. در اینجا تیونینگ یا ارتقای مشخصات فنی و ظاهری انجام می‌شود که در سال‌های اخیر با استقبال خانم‌ها برای ورود به این شغل روبرو شده است.

مریم از شهرهای مختلف شاگرد داشته است که آمده‌اند و 6 ماه آموزش دیده‌اند و توانسته‌اند برای خود شغلی دست و پا کنند. او درباره واکنش مشتریانش نسبت به حضور خانم‌ها در حرفه‌ای که از گذشته مردانه بوده است، می‌گوید: در ابتدا مشتریان آقا کمی تعجب می‌کردند و با اکراه حاضر بودند کار را به دست دختران ما بسپارند اما بعد از چند وقت که کیفیت کار را دیدند، به دیگران هم معرفی می‌کردند تاکید داشتند که تیونینگ خودروهایشان را حتما خانم‌ها انجام دهند. اتفاقا خانم‌ها به دلیل دقت و ظرافت بالایی که دارند در برخی کارها مثل کاور ماشین بسیار متبحرانه عمل می‌کنند. همچنین در چند سال گذشته تعداد مراکزی که خانم‌ها در آن مشغول به کار شدند بیشتر شده و به نظر من خانم‌ها خیلی خوب توانستند خود را در این رشته نشان دهند.

او در پاسخ به این سوال که چه اتفاقی افتاد که خانم‌ها به یکباره به این نوع شغل که اساسا مردانه است، علاقه‌مند شدند، ادامه می‌دهد:‌ به نظرم من تابو شکنی در وجود بسیاری از زنان ایرانی است. فقط مهم‌ این است که راهش را پیدا کنند. در رشته موتور ریس هم ما این مشکل را داشتیم. در ابتدا کسی با آن کنار نمی‌آمد که زنی بیاید و موتور مسابقه سوار شود. ما سالیان سال با دیوار بلندی روبرو بودیم که اجازه نمی‌دادند خانم‌ها وارد شوند ولی از سال 2016 مسابقات بانوان نیز آغاز شد. خوشبختانه جامعه ما دارد قبول می‌کند که خانم‌ها هم در کنار آقایان می‌توانند قدم‌هایی بردارند که همیشه ویژه آقایان بوده است.

از مریم درباره قصه خودش که چه شد به این شغل روی آورد پرسیدیم و توضیح داد: من در خانواده‌ای بزرگ شدم که چهار برادر بزرگتر دارم و همیشه کارهای مربوط با خودرو انجام می‌دادند و من هم علاقه‌مند شدم و هیچ وقت ترسی از انجام کارهای غیرزنانه نداشتم و یاد گرفته بودم پابه‌پای بردارانم کمک کنم. البته تنها کسی که موتور سوار شد من بودم. همیشه دوست داشتم کاری را بکنم که بقیه می‌گفتند نمی‌شود. من 25 سال کانادا زندگی کردم و آنجا تجربیات زیادی کسب کردم و فنون زیادی یاد گرفتم. وقتی برگشتم دوست داشتم کارهایی که یاد گرفتم و جرات انجامش را داشتم همراه با زنان ایرانی در این کار پیشرو باشیم.

وی درباره اینکه آیا خانم‌هایی که برای آموزش و کار می‌آیند از نظر شخصیتی شبیه به خودش هستند، توضیح می‌دهد: دائم پیام‌های مختلف از سوی دخترها می‌گیرم که می‌گویند می‌خواهند کار تیونینگ و یا موتورسواری یاد بگیرند. خیلی‌ها خوشحال هستند که فهمیدن یک سری زن کاری را انجام می‌دهند که تا کنون در دست مردان بوده است. وقتی برای آموزش می‌آیند همه‌شان پر از انگیزه هستند و این انگیزه و هدفشان است که باعث شده این کار توسعه پیدا کند.



خبرهای مرتبط