نگاهی به یادداشت وزیر خارجه ایران در فایننشال تایمز

محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در یادداشتی که در روزنامه فایننشال تایمز به چاپ رسیده است در تشریح مذاکرات هسته‌یی در حال انجام در وین گفت: من در وین هستم تا به یک بحران غیرضروری خاتمه دهم و علاوه بر آن افق‌های جدیدی را بگشایم.
وزیر امور خارجه ایران تأکید می‌کند: ما راهی طولانی را در بیست و یک ماه گذشته برای بحث درباره برنامه هسته‌یی صلح آمیز ایران طَی کرده‌ایم. راهی بسیار طولانی. هیچ گاه تاکنون ایران و طرف‌های مذاکراتی‌اش تا این حد به یک توافق نزدیک نبوده‌اند. با این وجود و با این که مذاکرات از نقاط غیرقابلی برگشتی عبور کرده است، هنوز نمی‌توان دستیابی به یک توافق را تضمین کرد. تنها چیزی که می‌شود با قطعیت درباره آن صحبت کرد این است که اوضاع به وضعیت قبل از مذاکرات بر نخواهد گشت.
در ادامه این یادداشت ظریف خاطر نشان می‌کند: در حال حاضر به اتخاذ تصمیمات جدی سیاسی نیاز داریم. راه‌حل‌های فنی بی‌شماری طرح و به بحث گذاشته شده است، و بسیاری از موارد حل و فصل شده‌اند؛ ولی این بحران همیشه دارای ماهیتی سیاسی بوده است. برخی می‌گویند که قصد مسدود کردن این یا آن مسیر دسترسی ایران به بمب را دارند. توافقی که در شرف دستیابی به آن هستیم بسیاری از این بهانه ها را از بین خواهد برد، ولی حقیقت ماجرا این است که برای ساخت بمب تنها یک مسیر واقعی وجود دارد که قبل از هر چیز مستلزم اتخاذ یک تصمیم سیاسی است.
محاسبات جدی راهبردی ایران و مهم تر از آن بایسته‌های مذهبی ما، ایران را کاملا از اتخاذ چنین تصمیم زیانباری دور نگاه داشته است. این محاسبات قبلا امتحان خود را پس داده‌اند. در دهه ٨٠ میلادی و تحت شدیدترین حملات سلاح‌های کشتار جمعی صدام حسین، ایران هیچگاه به این حملات پاسخ متقابلی نداد. چنین سلاح‌هایی همواره از سوی رهبران عالی انقلاب اسلامی بطور أکید منع شده‌اند.
من هنوز امیدوارم. همتایان من در حال رها کردن توهماتی هستند که تا کنون فجایع زیادی در دهه‌های گذشته در منطقه ما به بار آورده است. این واقعیت به طور روزافزونی مورد شناسایی قرار می‌گیرد که تلاش برای وادار به تسلیم کردن یک تمدن پرافتخار، صرفا باعث افزایش تنش، خشم و دشمنی می‌شود. این موضوع به ویژه در مورد تحریم‌های ناعادلانه و غیرقانونی بر علیه مردم ایران صادق است که ادعا می‌شود برای بازداشتن آنها از عزمشان برای بهره برداری صلح آمیز از انرژی هسته‌یی اعمال گردیده‌اند. این مجموعه تحریم‌ها در عزم غیرقابل تردید ایرانیان اثری نداشته است. در ابتدای این بحران، ایران فقط دویست سانتریفیوژ داشت؛ امروز این تعداد به بیست هزار عدد رسیده است.
به همین دلایل همتایان من به درستی میز مذاکرات را انتخاب کرده‌اند. با این حال آنها هنوز می‌بایست یک تصمیم حیاتی بگیرند و بین فشار و توافق یکی را انتخاب کنند.
ظریف در پایان این یادداشت ضمن اشاره به گسترش افراطی‌گری‌های خشن در منطقه خاورمیانه و ضرورت مقابله با آن می‌گوید: امیدوارم با دستیابی به یک توافق هسته‌یی، همتایان من انتخابی تاریخی بین همکاری و تنش انجام دهند. امیدوارم بیش از هر چیز، تمرکز و توان خود را صرف موضوعی نمایند که بیشترین اولویت را دارد؛ اگر ما با سریعا ظهور افراطی‌گری خشن مقابله نکنیم، این جریان به مقابله با ما بر خواهد خواست.