استراتژی ترکیه در مورد مهاجرت

ترکیه در مقایسه با دیگر کشورها شاید در طول تاریخ خود، بیشتر در معرض مهاجرت ها قرار گرفته و همیشه کشوری بوده که از شرق، غرب، شمال و جنوب مهاجرت های زیادی را دریافت کرده است. امروز نیز به عنوان یک جزیره صلح در منطقه خود، مقصد انسانهایی است که به دلیل وجود مشکلات متعدد در کشورشان راهی ترکیه می شوند. بنابراین وظیفه داریم تا در برابر موج مهاجرت ها به ترکیه، راهکار بسیار درستی را دنبال کنیم؟

پروفسور دکتر قدرت بلبل عضو هیات علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه ییلدیریم بایزید آنکارا در این باره چنین می گوید:

اولین چیزی که در این باره می توانیم بگوییم این است که اگر پدیده مهاجرت به درستی مدیریت شود، می تواند باعث ارزش افزوده برای کشورها شود. نمونه بارز این مساله را می توانیم در تاریخ خود مشاهده کنیم. ما فرزندان تمدن مهاجرت هستیم. راه طولانی تمدن ما از مهاجرت می گذرد. در این راه، عدالت، سهیم شدن، همزیستی، جمع گرایی، خوشبینی، تسامح، چند فرهنگی بودن را باهم آموختیم. چیزی که امروزه از اصول اساسی زندگی در ترکیه است و جهان امروز به آن نیاز مبرم دارد. در برنامه ای دیگر به بررسی تاثیر مهاجرت بر روی کشورها خواهیم پرداخت.

آناتولی جغرافیای مهاجرت است

آناتولی قبل از سکونت ترکهای مسلمان در آن نیز مسیر ترانزیت و راه عبور ملت های مختلف بود، برای همین نیز مردمان مهاجر زیادی در آن سکنی گزیده اند. ورود ترکهای مسلمان به آناتولی در سده هزارم بعد از میلاد آغاز می شود. پس از ورود ترکها به آناتولی، این خاک ها شاهد درگیریهای خونین یا قتل عام های گسترده نشده و مردم منطقه به شکل دسته جمعی خاک هایی را که بر روی آنها زندگی می کردند، رها و ترک نکرده اند. این امر نشان می دهد که آناتولی به مرور زمان رنگ و بوی مردمانی را به خود گرفته است که از خطه خراسان به این منطقه سفر کرده اند.

مهاجرت به آناتولی تنها محدود به سده هزارم بعد از میلاد نبوده، بلکه در سده های 18 و 19 نیز به دلیل درگیری ها و ظلم های شدیدی که به مردم بالکان و قفقاز اعمال شده، مهاجرت این مردمان به آناتولی ادامه یافته است.

در دوره جمهوری ترکیه نیز ما شاهد ادامه این مهاجرت ها هستیم.

آخریم مهاجرت دسته جمعی به ترکیه، مهاجرت ترکهای بلغارستان در سال 1989 به دلیل آزار و اذیت تئودور جیوکوف است. جیوکوف در آن سالها اظهار داشته بود که اگر ترک ها را وادار به ترک بلغارستان نکنیم، چیزی به نام بلغارستان وجود نخواهد داشت و ترک ها به زودی بلغارستان را تبدیل به قبرس دوم خواهند کرد.

به طور خلاصه جغرافیای آناتولی، از دریای آدریاتیک تا دیوار بزرگ چین، همیشه راه نجات افرادی بوده که با ترکیه پیوند قلبی داشتند و مکانی بوده که به هنگام مواجهه با مشکلات می توانستند به آن مراجعه کنند. ترکیه کشوری نیست که تنها جوامع ترک و مسلمان به هنگام رویارویی با مشکلات به آن پناه می آورند، تاریخ ترکیه مملو از مثالهایی است که می توان در رابطه با پناه آوردن جوامع غیرترک و غیر مسلمان زد.  آخرین نمونه این امر نیز یهودیانی هستند که 500 سال پیش با فرار از ظلم و ستم هیتلر، از آلمان فرار کرده و به ترکیه پناه آوردند.

مهاجرت از آناتولی

آناتولی و یا ترکیه تنها یک کشور مهاجرت پذیر نیست، در عین حال کشوری است که همه روزه تعداد زیادی نیز از این خاکها مهاجرت می کنند. آناتولی نه تنها منبع تامین سربازان و نیروی نظامی مورد نیاز امپراتوری عثمانی در جنگ ها بود، بلکه در عین حال نیروی انسانی مورد نیاز برای تاسیس شهرهای جدید در مناطق تازه فتح شده را نیز فراهم می کرد. بیشترین مهاجرت ها از آناتولی به کشورهای بالکان صورت گرفته است. تا جایی که در بالکان 3 منطقه اسکان با نام "قونیه" وجود دارد.

آخرین مهاجرت گسترده از آناتولی، مهاجرت کارگران از ترکیه به کشورهای غربی در دهه 1960 است. امروز بر اساس آمار رسمی 5 میلیون نفر جمعیت ترک در این کشورها زندگی می کنند. با توجه به اینکه برخی از این مهاجرین در آمارهای رسمی ثبت نام نشده اند و برخی دیگر از تابعیت این کشورها خارج نشده اند، رقم واقعی بسیار بیشتر از این تعداد است.

وضعیت امروزی

ترکیه امروزی پذیرای مهاجرین زیادی از شبه جزیره بالکان، خاورمیانه، جمهوری های ترک آسیای میانه و شرق دور است. همچنین با موج جدیدی از مهاجرت ها از سوریه نیز روبرو شدیم. وقتی که به موضع کشورهای منطقه و نیز کشورهای غربی نگاه می کنیم، می بینیم که این مهاجرین گزینه دیگری غیر از ترکیه نیز ندارند. علت اصلی این مهاجرت ها نیز این است که به دلیل مشکلات موجود در کشور خود و نیز سیاست و استراتژی هایی که کشورهای امپریالیست غرب تعقیب می کنند، کشورهایشان به محلی غیر قابل سکونت تبدیل شده است.

ترکیه امروزی نه تنها پذیرای مهاجرین از کشورهای سوریه، ایران، عراق، افغانستان، لیبی، چین، روسیه، اوکراین، و کشورهای آفریقایی است، بلکه پذیرای مهاجرین از کشورهای غربی نیز می باشد. به دلیل وجود تنگناهای شدید اقتصادی در غرب و افزایش بیگانه ستیزی و اسلام هراسی، تعداد خیلی زیادی که قبلا به اروپا مهاجرت کرده بودند، به ترکیه باز می گردند و حتی کودکان این مهاجرین شغل و آینده بهتر را در ترکیه جستجو می کنند. تا جایی که برای ادامه تحصیل دانشگاههای ترکیه را انتخاب می کنند.

همچنین با توجه به وجود مشکلات شدید در کشورهای غربی، کشورهای حوزه بالکان، شبه جزیره کریمه و منطقه اویغور، بسیاری از نهادهای مدنی فعال در این مناطق، ترکها و مسلمانان ساکن این مناطق را به بازگشت و یا مهاجرت به ترکیه تشویق می کنند.

در غرب و شرق ، کشورها و محافل نژادپرستانه ای که وجود جمعیت ترک و مسلمان در کشورشان را نمی خواهند، با استفاده از مکانیسم های مختلف و با توسل به اقدامات آزاردهنده سعی می کنند تا انسان ها را وادار به ترک  این خاک ها نمایند.

به ویژه در کریمه و اویغور، برخی از کشورهای امپریالیستی برای ضربه زدن به روسیه و چین از هم نژادهای ما به عنوان ابزاری در راستای سیاست های خود استفاده می کنند.

هرچند که به ترکیه به خاطر انسانیت و وجدانی که به خرج داده، افتخار می کنیم، اما ترکیه نیز به تنهایی قادر به مقابله با این موج شدید مهاجرت نمی باشد. از نظر استراتژیکی نیز صحیح نیست. در واقع برخی از قدرت ها هدف اصلی شان این است که ترک ها سرزمین های مادری و ابا و اجدادی خود را ترک کرده و  به ترکیه مهاجرت نمایند. خیلی از فعالیت های خود را نیز در راستای تحقق این هدف متمرکز کرده اند.

ترکیه نباید اجازه دهد که ترک های خارج  از ترکیه به ابزاری در دست قدرتهای امپریالیستی تبدیل شوند و باید  سیاست های خود را در راستای منافع خود و این مردم طراحی نماید.