ابراهیم کالین: اروپای حامی پ.ک.ک محکوم به شکست است

سخنگوی نهاد ریاست جمهوری ترکیه حمایت اروپائیان از پ.ک.ک و استفاده از تروریست‌ها علیه ترکیه را نشان دهنده استراتژی محکوم به شکست آن‌ها خواند.

705664
ابراهیم کالین: اروپای حامی پ.ک.ک محکوم به شکست است

ابراهیم کالین، سخنگوی نهاد ریاست جمهوری ترکیه در مقاله خود در روزنامه دیلی صباح، با تاکید بر این مسئله که پیام برابری رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در سفر به دیاربکر در تاریخ 1 آوریل در مورد تساوی تمام شهروندان کرد با دیگر شهروندان کشور بسیار والاتر از همه پرسی 16 آوریل است، نوشت: "دولت‌های اروپایی با حمایت از پ.ک.ک و استفاده از تروریست‌ها علیه ترکیه نه تنها ارزش‌های خود را زیرپا می‌گذارند، بلکه این اقدامات نشان دهنده استراتژی محکوم به شکست آن‌ها است.

ادامه مقاله سخنگوی ریاست جمهوری ترکیه به شرح زیر است:

از زمان دیدار اردوغان از دیاربکر درسال 2005 در تاریخ مدرن کشور اقداماتی صورت گرفته که در دوره هیچ رهبر سیاسی دیگری انجام نگرفته است. اردوغان شهروندان کرد را بخشی برابر و با اهمیت از ملت ترک دانست و گروه تروریستی پ.ک.ک را مجزا از کردها معرفی کرد.

رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه عامل انجام اصلاحات برای استفاده از زبان کردی در رسانه ها، تبلیغات انتخاباتی و بخش های دیگر زندگی شده و صندوق اخذ رای و مجلس را به عنوان گزینه‌ای به جای فعالیت های تروریستی پ.ک.ک ارائه کرده است. اردوغان در دوره نخست‌وزیری خود نیز با سرمایه گذاری‌های میلیارد‎ دلاری در مناطق کردنشین باعث بهبود سطح زندگی مردم شده است.

حمایت اردوغان از برابری کردها با سایر شهروندان ترکیه بخش با اهمیتی از میراث سیاسی وی است.

اردوغان روز شنبه گذشته در دیاربکر گفت: "ما حاضر هستیم با هر کسی که سخنی برای گفتن و برنامه ای برای اجرا دارد دیدار، گفتگو و همکاری کنیم. فقط یک شرط داریم؛ کسی نباید اسلحه در دست داشته باشد."

پس از آن‌که گروه تروریستی پ.ک.ک روند حل اختلاف را در سال 2015 متوقف و ظرفیت ح.د.پ برای ایفای نقش به عنوان یک بازیگر سیاسی را نابود کرد، رئیس جمهورمان با رهبران افکار عمومی، شخصیت‌های سیاسی، شهروندان عادی، بازرگانان، نهادهای مدنی یعنی با شهروندان کرد به طور مستقیم ارتباط برقرار کرد.

نباید کردها را به مرحمت یا ظلم پ.ک.ک و ایدئولوژی مارکسیستی - لنینیستی واگذار کرد. به هرحال پ.ک.ک از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا نیز به عنوان گروه تروریستی و در قالب گروهی که نه تنها در ترکیه بلکه علیه کردهایی هم که ایدئولوژی آنها را نمی پذیرند نیز حملات وحشیانه ترتیب داده، شناخته شده است.

ح.د.پ نیز منابع، امکانات و کارکنان شهرداری هایی که در انتخابات 30 مارس در آن پیروز شده بود را در خدمت گروه تروریستی قرار داده و با حمایت از سیاست حفر خندق پ.ک.ک در دنیای سیاست دست به خودکشی زد.

این اقدامات نه تنها غیرقانونی است بلکه گام هایی در راستای آسیب رساندن به مشروعیت سیاسی این حزب بود. در نتیجه اکثریت کردها هم از پ.ک.ک و هم ح.د.پ دوری جسته و به جای آن خواستار آرامش، امنیت و توسعه شدند.

رجب طیب اردوغان نیز در دیاربکر همین موضوع را وعده داده و تصریح کرد، همان گونه که ترکیه نمی تواند بدون استانبول، ازمیر، ترابزون، آنتالیا، ارزروم باشد، بدون دیاربکر هم هرگز نمی تواند باشد؛ زیرا جمهوری ترکیه به همان میزان که دولت ترک ها، اعراب و سایرین است دولت شهروندان کرد نیز به شمار می رود. بویژه باید به این موضوع توجه کرد که حتی اصلاحاتی که در وضعیت فوق العاده پس از کودتای نافرجام 15 جولای صورت گرفت هیچ تاثیر منفی ای بر شهروندان کرد نداشت.

در حال حاضر دولت در منطقه سور که از سوی گروه تروریستی پ.ک.ک متحمل آسیب های بسیاری شده و در چندین منطقه دیگر سرمایه گذاری های میلیون دلاری به عمل آورده است.

از سوی دیگر رئیس جمهور نیز بر این موضوع که گروه تروریستی پ.ک.ک نمی تواند با در دست داشتن سلاح از صلح حرف بزند تاکید داشته و همچنین سیاست های کثیف پ.ک.ک و اینکه ح.د.پ نماینده تمامی کردها است را رد کرد. ما می دانیم که ح.د.پ در واقع نتوانسته پ.ک.ک را در طول روند راه حل و بعد از آن رد و مواخذه کند. 

هیچ حکومتی در دنیا نمی تواند ساختار سیاسی ای را بپذیرد که در ورای آن یک گروه مسلح مشروعیت یافته و از امکانات مجلس استفاده می کند. بنابراین پ.ک.ک که هم در ترکیه دست به خشونت زده و به ظاهر خواستار دست یابی به پایگاه سیاسی و یا برقراری صلح است بی تردید هیچ تفاوتی با ارتش جمهوری‌خواه ایرلند در ایرلند شمالی، اتا در اسپانیا و یا فارک در کلمبیا ندارد.

نجات کردها از پ.ک.ک تنها بهبود شرایط زندگی آنها یا به رسمیت شناختن حقوق آنها نیست بلکه باید گام هایی در راستای محافظت از آنها در برابر خشونت و ظلم پ.ک.ک برداشته شود.

اکثر مردم حامی اقدامات امنیتی هستند

امروز که کشورهای اروپایی آغوش خود را برای پ.ک.ک و تروریست ها گشوده اند نه تنها ارزش های خود را زیرپا گذشته اند، بلکه روشی را دنبال می کنند که محکوم به شکست است. متاسفانه دولت آمریکا نیز با حمایت از پ.ی.د و ی.پ.گ شاخه سوریه ای پ.ک.ک به بهانه مبارزه با داعش، دچار همان اشتباه شده است. در حالی که همه می دانند پ.ک.ک به دنبال استفاده ابزاری از جنگ سوریه برای خواسته های منطقه ای خود است. حمایت از گروه تروریستی پ.ک.ک و گروه های وابسته به آن در سوریه و یا اروپا به صلح و ثبات منطقه ضرر جدی وارد می کند.

در حالی که تمامی این وقایع در حال رخ دادن است، اکثر کردها از استفاده ابزاری بیگانگان از آنها علیه کشورهای متبوع خود به ستوه آمده اند. از اینکه رسانه های غربی فقط به سخنگوهای پ.ک.ک و حزب دموکراتیک خلق‌ها اجازه ابراز وجود داده و مخالفت کردها با پ.ک.ک را نادیده می گیرند خسته شده اند. آنها (کردها) چهره مارکسیستی-لنینیستی که توسط جاسوسان خارجی از کردها برای استفاده در جنگ های نیابتی منطقه ارائه می شود را رد می کنند.

رفتار اردوغان رئیس جمهور کشورمان برای به آغوش گرفتن کردها به عنوان شهروندان برابر کشور از سال 2003 بدین سو تمامی سیاست ها را تحت تاثیر قرار داده است. این پیام اهمیت خود در 16 آوریل و پس از آن را حفظ خواهد کرد.



خبرهای مرتبط