مراسم "باکلاوا آلایی" در دوره امپراتوری عثمانی

شیرینی باقلوا که امروزه با لذت بسیار صرف می‌شود، شکل ظریف و با احتشامش را در کاخهای عثمانی به خود گرفته‌است.

قدیمی‌ترین اطلاعاتی در مورد باقلوا در دفتر آشپزی کاخ توپ‌کاپی متعلق به دوره سلطان فاتح ثبت شده‌است.

اولیا چلبی که در اواسط قرن هفدهم در عمارت امیر بیتلیس، در فاصله بسیار دور از استانبول میهمان بوده است نیز می‌نویسد که در این عمارت باقلوا خورده است.

بر اساس این نوشته‌ها میتوان فهمید که مردم در همه نواحی امپراتوری عثمانی با باقلوا آشنا بودند ولی این شیرینی بیشتر در کاخها، قصرها، جشنها و برنامه‌ها تهیه می‌شده‌است.

ماهرترین استادان تهیه باقلوا نیز در قصرها مشغول به کار بودند.

بر خلاف عمارات که صرف باقلوا در این اماکن نشانه ظرافت و ثروت به شمار می رفت، اهمیت باقلوا در کاخها  به دلیل استفاده از این شیرینی در مراسم دولتی بود.

در اوایل قرن هجدهم، سنت "باکلاوا آلایی" وجود داشت، در اواسط ماه رمضان پادشاه به نشانه توجه و التفات به سربازان، به مرکز یئنی چری‌ها باقلوا می‌فرستاد. مردم استانبول نیز برای تماشای باکلاوا آلایی، به خیابانها آمده و به پادشاه و سربازان ابراز علاقه می‌کردند. این سنت که باقلوا را تبدیل به نمادی از سلطنت عثمانی کرد، با لغو مرکز یئنی چریها، پایان یافت.