اختراع تصادفی جلیقه ضد گلوله
از دوران اولیه بشریت، سربازان برای محافظت از خود در برابر سلاح هایی مانند شمشیر، نیزه یا تبر سپرهای سنگین حمل میکردند
تقویم 28 اکتبر 1893 را نشان میداد که رویداد مهمی در آمریکا وقوع یافته و این کشور را تکان داد. کارتر هریسون، شهردار شیکاگو در نتیجه حمله مسلحانه در خانهاش به شدت مجروح شده و مدتی بعد جان باخت. مرگ چهره شناخته شده جهان سیاست آمریکا در نتیجه حمله مسلحانه، نه تنها در شهری که در آن زندگی میکرد، بلکه در کل کشور تأثیر تکان دهندهای به بار آورد. فردی که بیش از همه از این حادثه تحت تاثیر قرار گرفت، یک مهاجر لهستانی بنام کازیمیر زگلن بود و این سوء قصد، در را به روی او باز کرد تا نه تنها برای آسان کردن زندگی انسان، بلکه برای محافظت از آن، به اختراع مهمی تحقق ببخشد.
از دوران اولیه بشریت، سربازان برای محافظت از خود در برابر سلاح هایی مانند شمشیر، نیزه یا تبر سپرهای سنگین حمل میکردند، اما با گذشت زمان، جای این سپرها را زرههای بدن با صفحات آهنی یا بافتنی گرفتند. فقط، زره بدن در برابر سلاح های گرم مانند تفنگ و تپانچه بی تاثیر بود و به سرعت اهمیت خود را در میدان جنگ از دست داد. در قرن نوزدهم، هیچ کس دیگر زره بدن نمیپوشید. این وضعیت به سرعت باعث افزایش تعداد مرگ و میر ناشی از خونریزی شدید، به ویژه در جراحات ناشی از اصابت گلوله به ارگانهای داخلی بدن شد. درست مثل اتفاقی که برای شهردار شیکاگو افتاد.
کازیمیر زگلن به عنوان یک کشیش کاتولیک که از نزدیک مطالعات علمی را دنبال می کرد، معتقد بود که حفاظت از جان انسانها نیز وظیفه روحانیون است. برای این منظور زگلن آستینها را بالا زد و به پیدایش راههایی برای ساخت نوع جدیدی از زره بدن پرداخت. ابتدا تصمیم گرفت که این زره، پوشیدنی اما سبک وزن باشد. زگلن برای اختراع جدیدش هر مادهای را که فکرش را میکرد، از جمله تراشههای فولادی، خزههای خشک شده و موی انسان، امتحان کرد، اما فایدهای نداشت. در آن لحظه، او به طور تصادفی به گزارشی دست یافت که توسط یک دکتر ساکن آریزونا نوشته شده بود. پزشکی به نام جورج ای. گودفلو در خلال کالبد شکافی مرد تیر خورده، متوجه شد که یک دستمال ابریشمی در جیب سینه قربانی به طور قابل توجهی سرعت ورود گلوله به بدن را کاهش میدهد. کشیش لهستانی زگلن که تحت تأثیر نتیجهگیری دکتر قرار گرفته بود، اولین جلیقه ضد گلوله را با دستان خود و این بار با مخلوط کردن نخهای ابریشمی، پشم آنگورا و پارچه کتان، دوخت و تصمیم گرفت اختراع جدید خود را با نمایشی چشمگیر به مردم معرفی کند. این ایده دیوانه کننده و در عین حال موفقیتآمیز بود. زگلن که در 16 مارس 1897 در مقابل جمعیت در میدان شهر شیکاگو ظاهر شد، از دستیارانش خواست تا با تپانچههای خود از فاصله نزدیک به او شلیک کنند. زیر نگاه افرادی که کمی گیج و کمی ترسیده بودند، دستیاران او ناگهان تپانچههای خود را بیرون کشیدند و درست به سینه زگلن شلیک کردند. ضربات گلوله قطعا دردناک بود، اما زگلن کاملا سالم بود و مردم با تعجب به او خیره شدند. بدین ترتیب جلیقه ضد گلولهای که مخترع لهستانی با دستان خود دوخته بود، کارساز افتاد.
گزارش کالبد شکافی که یک پزشک آریزونیایی به طور اتفاقی با آن مواجه شد، منبع الهام اختراع جلیقه ضد گلوله زگلن شده و کازیمیر زگلن ابتدا اختراع جدید خود را به ثبت رساند. در مدت کوتاهی، بسیاری از تولیدکنندگان اسلحه آمریکایی نیز این اختراع جدید را دنبال کردند که شامل مواد ابریشم بالستیک، صفحات فولادی، پارچه آستر محکم و سیستم بند چرمی بود. با گذشت زمان، جلیقه ضد گلوله به بخش جداییناپذیر تجهیزات ادارات نظامی و پلیس تبدیل شد و نقش مهمی در شکست بسیاری از ترورهای سیاسی ایفا کرد. امروزه با پیشرفت تکنولوژی، مواد مختلفی در تولید جلیقههای فولادی مورد استفاده قرار میگیرد، اما در نهایت افراد زیادی اعم از سرباز، پلیس و سیاستمدار جان خود را مدیون این اختراع تصادفی زگلن هستند.