پروژه های ملی صنایع دفاعی ترکیه از دیروز تا به امروز

دولت ها برای دفاع از کشور و شهروندانشان، بخش دفاعی را توسعه می دهند. یکی از مهمترین کشورهایی که با هدف بازدارندگی در توازن قدرت در جهان، در بخش دفاعی سرمایه گذاری می کنند، ترکیه است. ترکیه در سال 2014 در بین 15 کشور جهان که بیشترین بودجه را به بخش دفاعی تخصیص داده اند قرار داشت. در سال 2017 نیز به میزان 29 میلیارد لیره ترک در بخش صنایع دفاعی هزینه کرده است. سهم این هزینه در بودجه مرکزی 4.62 درصد می باشد. ترکیه به  لحاظ موقعیت جغرافیایی مهم اش تحت تاثیر ریسک های منطقه ای قرار می گیرد. ترکیه در عین حال با گروه های تروریستی بسیاری منجمله پ ک ک، پ ی د / ی چ ک، داعش و DHKP-C مبارزه می کند. با توجه به این مبارزات، استفاده از تولیدات تکنولوژیکی و دفاعی اجتناب ناپذیر می شود. ترکیه که در سالهای اخیر گامهای مهمی در راستای توسعه صنایع بخش دفاعی برداشته است، با گذشت هر روز به جایگاه بالاتری دست می یابد.

با مدل تولید ملی و داخلی که در سال 2004 آغاز شد، میزان تولیدات داخلی از 20 درصد به فراتر از 65 درصد افزایش یافت. این رقم،در محصولات استراتژیکی بسیاری چون هواپیماهای بدون سرنشین، به بیش از 90 درصد رسیده است. به عنوان مثال در تولید پهپادهای کامیکازه در موقعیت سومین کشور تولید کننده در جهان قرار داریم. ترکیه با تکنولوژی تولید پهپادها و سیستم های هواپیمایی، در بین 6 کشور تولید کننده بمب های هوشمند و هواپیماهای بدون سرنشین جای گرفته است. ترکیه در بخش صنایع دفاعی تنها به تولید نیازهای خود نمی پردازد، بلکه در عین حال تولیدات خود را به کشورهای دوست و متفق صادر نیز می کند. ترکیه امروز در موقعیت کشور صادرکننده کشتی ملی، هلی کوپتر ملی، خودروهای زرهی، هواپیماهای بدون سرنشین، سیستم های دفاع هوایی، راکت ها، سیستم های مخابره نظامی و سیستم های کنترل فرماندهی قرار دارد.

در حالی که ترکیه در سال 2002 به 66 پروژه دفاعی با 5.5 میلیارد دلار بودجه تحقق بخشیده، این رقم در حال حاضر با 11 برابر افزایش به 60 میلیارد دلار رسیده است. شمار پروژه ها نیز با 9 برابر افزایش به بیش از 600 مورد افزایش یافته است. به عنوان مثال تفنگ ملی پیاده به تولید سری رسیده است. تفنگ ملی پیاده، در حال حاضر از سوی نیروهای مسلح ترکیه، ژاندارمری، منسوبین پلیس امنیت  و مقامات دولتی بلندپایه استفاده می شود. تنها در طول 4 سال اخیر، 46 سیستم هواپیمای بدون سرنشین مسلح بایراکتار TB2 در چارچوب مبارزه با تروریزم و عملیات فرامرزی به مدت 60 هزار ساعت در آسمان پرواز کرده است.

ترکیه به کمک ماهواره ها تجربه بسیاری در فضا کسب کرد. ماهواره نظارتی رصد سال 2011 ، ماهواره گوک ترک 2 در سال 2012 ، ماهواره گوک ترک 1 در سال 2016، به فضا پرتاب شده و ماموریت خود را با موفقیت انجام می دهند. یکی از مهمترین مزیت های این ماهواره ها ارسال تصاویر فضایی به نیروهای مسلح ترکیه و نیروهای امنیتی و استفاده از این تصاویر در عملیات ضد تروریستی است. ترکیه علاوه بر این مرکز هماهنگی و آزمایش سیستم ماهواره ای تاسیس کرده است. ماهواره ترکسات 6A که در سال 2020 به عنوان اولین ماهواره مخابراتی ملی ترکیه در مدار زمین مستقر خواهد شد، در این مرکز تولید می شود. پرتاب ماهواره گوک ترک 1 که باید قبلا به فضا فرستاده می شد، به علت اعمال فشار اسرائیل به شرکت فرانسوی متوقف شد. ماهواره گوک ترک 1 ، چهار سال پس از پرتاب ماهواره گوک ترک 2 به فضا پرتاب شد. سیستم دوربین و برخی قطعات حساس الکترو-اپتیک ماهواره گوک ترک 1 که هدف آن تهیه تصاویر با کیفیت بالا برای استفاده در بخش اطلاعات نظامی از سوی اسرائیل تدارک می شود. از آنجایی که اسرائیل نمی خواهد ترکیه صاحب چنین قابلیت تکنولوژیکی شود، با اعمال فشار علیه شرکت فرانسوی جلوی پرتاب این ماهواره را گرفت. علاوه بر این اسرائیل مخالف با عکسبرداری این ماهواره به هنگام عبور از فراز این کشور بود. ترکیه خواستار تضمین عدم اعمال محدودیت در استفاده از این ماهواره شد و با رد این درخواست ترکیه، پرداخت هزینه های آن را متوقف کرد.

مصطفی وارناک وزیر صنایع و تکنولوژی ترکیه اعلام کرد آژانس فضایی ترکیه در طول سال جاری تاسیس خواهد شد. این آژانس وظیفه هماهنگی پروژه های فضایی، پرورش نیروی انسانی برای کار در این پروژه ها و فعالیت بخش فضانوردی ترکیه را بر عهده خواهد داشت. به گفته وارناک، آژانس فضایی ترکیه، در بخش تکنولوژی فضایی، هماهنگی فعالیت های ملی را  و روابط بین المللی در این زمینه را به پیش خواهد برد. تاسیس این آژانس از این نظر حائز اهمیتی حیاتی است.