گزیده هایی از ترکیه - آنی اورن

از آنجایی که منطقه آناتولی شرقی مهد تمدن های مختلف بوده است، آثار تاریخی بسیاری از آن دوره ها تاکنون باقی مانده است. این آثار ترکیبی از فرهنگ های مختلف را تشکیل می دهد. در نتیجه در یک مکان به آثاری از تمدن های مختلف می توان برخورد. این نیز توجه گردشگران را به خود جلب می کند. آثاری از مراکز مسکونی که از دوران پس از عصر عتیق تا به امروز باقی مانده در بین مهمترین آثار توریستی جای می گیرد. یکی از این امکان آنی اورن ( Ani Ören) است. در برنامه امروز به معرفی این مکان توریستی مسحور کننده خواهیم پرداخت.

"آنی" به عنوان یکی از جذاب ترین اماکن توریستی ترکیه در 45 کیلومتری استان قارص و در ساحل رود آرپاچایی واقع است. دراین منطقه آثاری از دوران بیزانس و سلجوقی در کنار هم وجود دارد که جلب دقت می کند. قدمت این شهر به سالهای 350 تا 300 قبل از میلاد بازمی گردد. نام این شهر در منابع کتبی ذکر شده و در قرن هشتم "باگراتلی ها" از خان نشینی های ارمنی در این منطقه اسکان داشته اند. آشوت باگراتلی اول در سال 885 از سوی خلیفه عباسی و امپراطور بیزانس به عنوان پادشاه ارمنستان شناخته شده است. آشوت و فرزندانش در منطقه حکمرانی کرده و در قرن نهم با رهایی از سلطه اعراب یک پادشاهی مستقل تاسیس کردند. "سیمپات دوم" پسر آشوت زمانی که به پادشاهی رسید در اطراف "شهر آنی" سورهایی ساخت. اکثر کلیساهایی که در شهر وجود دارد از سوی وی ساخته شده است.
این شهر در سال 1064 بدست آلپ ارسلان سلطان سلجوقی افتاد و به دست "شدات اوغوللاری" سپرده شد. شهر "آنی" بعدها تحت حاکمیت گرجی ها، مغول ها و در سال 1380 بدست قره قویونلوها افتاد. درنیمه اول قرن شانزدهم نیز در قلمرو عثمانیان قرار گرفت.

"آنی" که بر روی مسیر قدیمی عبور کاروان ها قرار داشت یکی از مهمترین مراکز تجاری آن دوران به شمار می رفت. در دوران سلجوقی آثار معماری بیشماری در آنی ساخته شد. آنی در آن دوران یکی از زیباترین شهرهای شرق محسوب می شد و اهمیت تجاری خود را حفظ کرده بود. آثار تاریخی موجود در آنی در خلال فعالیت ها از سال 1890 تاکنون بازسازی شده و شمار زیادی آثار تاریخی نیز کشف شده است. شهر آنی در سالهای اخیر توجه گردشگران خارجی را به خود جلب کرده و مورد بازدید شمار زیادی توریست قرار می گیرد.
در آنی اورن کلیسای پیر کیچ معروف به کلیسای کئچه لی متعلق به قرن یازدهم وجود دارد. به این کلیسا که در قرن دوازدهم مرمت شده در سالهای بعدی یک برج ناقوس نیز اضافه شده است. جبهه خارجی کلیسا مزین بوده و بخشی از آن امروزه فرو ریخته است. یکی دیگر از آثاری که در آنی جلب دقت می کند کاتدرال آنی است. این کاتدرال که کار ساخت آن در دوران سیمپات دوم آغاز شده در سال 1001 به پایان رسید. این کاتدرال به شکل یک بازلیکای قبه دار در مرکز شهر واقع است. این کاتدرال به هشت قسمت مساوی تقسیم شده و در دو طرف آن سلول هایی وجود دارد. در جبهه خارجی بنا تزئیناتی با استفاده از برجسته کاری به چشم می خورد. در بخش جلویی بنا کمره های ظریف و دراز توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می کند. این کاتدرال بعدها از سوی سلجوقیان تبدیل به "مسجد فتحیه" شده است. آلپ ارسلان سلطان سلجوقی در سال 1064 به همراه خان هایش در این مسجد نماز جمعه اقامه کرده که در منابع کتبی نیز به آن اشاره شده است.
به غیر از این دو بنا در "آنی" کلیساهای دیگری نیز وجود دارد. کلیساهای Dikran Honentz و Surp Krikor از جمله این آثار هستند.

از آثار متعلق به دوران سلجوقی در شهر "آنی" می توان "مسجد منوچهر" که در بین مردم "بوزمناره" نامیده می شود را نام برد که در دوران منوچهر امیر شدادی ساخته شده است. بخشی از مناره و دیوارهای این بنا تا به امروز باقی مانده است. در جنوب غرب کاتدرال "مسجد قبه دار ابوالمعمران" در کنار یک دامنه شیبدار وجود دارد. این بنا که قدمت آن به قرن دوازدهم می رسد، از سنگ های تراشیده دو رنگ ساخته شده است. این بنا با مناره هشت ضلعی اش معروف است. سه بخش عبادت این بنا با موزائیک ها تزئین شده و صحن و محل اجتماع مردم فرو ریخته است.
کاخ سلجوقی در شمال غرب شهر آنی با تمام احتشامش بازدیدکنندگان را مسحور می کند. درب تاجدار این کاخ با موتیف های هندسی تزئین شده است. این بنا مجتمعی متشکل از گالری، سالن ها، انبارها و شیر آب می باشد. طبقات بالایی این بنا که نمونه زیبایی از هنر سنگ کاری بوده، فرو ریخته و به علت فراوانی اتاق ها کاخ نامیده شده است.
در مرکز شهر آنی بقایای یک کاروانسرای متعلق به قرن دوازدهم به چشم می خورد. درب تاجدار این کاروانسرا که نمونه ای از معماری سلجوقی است، با سنگ های قرمز و سیاه رنگ ساخته شده و با ستون ها و موتیف های ستاره تزئین شده است.

استان قارص ترکیه از نظر ارزشهای فرهنگی یکی از استان های مطرح در کشورمان می باشد. موزه قارص یکی از معروفترین موزه های منطقه آناتولی شرقی است. در بخش باستان شناسی موزه قارص آثار سرامیک، برنز، نگین انگشتر، سکه های متعلق به دوره های مختلف، دربهای چوبی تزئین شده، طاقچه ها و ناقوس های یافته شده در منطقه قارص نگهداری می شود. در بخش آثار اتنوگرافیک اشیای مورد استفاده مردم در طول تاریخ، و در حیاط موزه نیز مجسمه های قوچ . سنگ قبرهای دوره های مختلف درمعرض دید قرار داده شده است. در داخل شهر قارص، قلعه شهر، مسجد گنبددار یا کلیسای حواریون، تاش کوپرو یا پل سنگی و حمام مرادیه از جمله آثار تاریخی و فرهنگی دیدنی هستند.