گزیده هایی از ترکیه-قونیه

قسمت بیست و هفتم

155688
گزیده هایی از ترکیه-قونیه

شهر قونیه واقع در منطقه آناتولی مرکزی ترکیه میزبان تمدن های بسیاری بوده است. استان قونیه از غرب با آفیون و اسپارتا، از شرق با نیغده و آک سارای، از شمال با آنکارا و اسکی شهیر، از جنوب با آنتالیا و کارامان و ایچل همسایه است. در بخش وسیعی از قونیه آب و هوای استپ حاکم است. بین زمستان و تابستان تفاوت دمایی چندانی وجود ندارد. در ماه های زمستان بارندگی در بخش های کوهستانی زیاد است.

قونیه یکی از اولین مراکز اسکان در آناتولی مرکزی است. چاتال هویوک که قدمت آن به 6 هزار سال قبل از میلاد می رسد، یکی از مراکز قابل توجه در قونیه می باشد. علاوه بر این در اماکنی چون جان حسن، کاراهویوک، بئی شهیر، افلاطون پینار و فاصیللار می توان به آثاری از دوران هیتیت برخورد. شهر قونیه نام خود را از کلادیوس امپراطور روم گرفته است. نام این شهر که کلاودیکونوک بوده در منابع بیزانس "توکونیون" قید شده است. همچنین در منابع مختلف کونیوم، استاکونا و کونیا نامیده شده است.
هر چند که قونیه در طول تاریخ میزبان فرهنگ ها و تمدن های بسیاری بوده ولی از آن به عنوان یک شهر متعلق به سلجوقی یاد می شود. سلجوقیان با غلبه بر بیزانسیون و اسکان در آناتولی، به رهبری کورتولموش اوغلو سلیمان بیگ دولت سلجوقی آناتولی را تاسیس کرده و سپس قونیه را به عنوان پایتخت اعلام نمود.

در قونیه آثار بسیاری از دوران سلجوقی باقی مانده است. مسجد علاءالدین که در قرن سیزدهم از سوی سلطان کیقباد اول ساخته شده یکی از آثار دیدنی می باشد. تزئینات داخل مسجد که بر روس تپه علاءالدین ساخته شده جلب دقت می کند. به ویژه تزئینات چینی فیروزه ای، آبی و بنفشی که در محراب و قبه کار شده و موتیف های ستاره، پالمت، درخت سدر و طرح های رومی مسحور کننده است. منبر ساخته شده از درخت ابنوس یکی از زیباترین نمونه های هنر کنده کاری سلجوقی است. در شمال مسجد تربه سلاطین وجود دارد. در این مزار یادبود که از سوی سلطان قلیج آرسلان دوم ساخته شده هشت سلطان سلجوقی دفن گردیده است. در این مکان بقایایی از کاخی که از سوی همان سلطان ساخته شده و از سوی علاءالدین کیقباد تعمیر شده وجود دارد.

در مقابل بقایای این کاخ که بر روی تپه علاءالدین جای دارد؛ مدرسه کاراتای واقع است. این بنا که قدمت آن به قرن سیزدهم می رسد؛ با تاج درب مرمرین، قبه و تزئینات چینی قبه مشهور است. این بنا که یکی از زیباترین نمونه های هنر چینی سلجوقی به شمار می رود، امروزه به عنوان "موزه آثار چینی" در معرض نمایش گذاشته شده است. در این موزه همچنین که در خلال حفاری ها در کنار دریاچه بئی شهیر یافت شده، نمونه هایی از چینی های کاخ کیقباد وجود دارد.
یکی دیگر از اماکن تاریخی و دیدنی قونیه مدرسه اینجه مناره لی است. این بنا در اواسط قرن سیزدهم از سوی صاحب عطا فخرالدین علی از وزرای سلجوقی ساخته شده است. تاج درب مدرسه از نمونه های زیبای سنگ کاری سلجوقی می باشد. امروزه این بنا یکی از موزه هایی است که آثار سنگی و چوبی به نمایش گذاشته شده است.

در قونیه شمار زیادی مزار یادبود متعلق به سلجوقی وجود دارد. یکی از مهمترین اینها "مزار مولانا" است. مولانا جلال الدین رومی، متصوف ترک که در قرن سیزدهم در قونیه می زیسته، عالم دینی و شاعر بشریت است. مثنوی که اثر مولانا می باشد، یکی از زیباترین نمونه های ادبیات جهان است. هر ساله بین روزهای دهم تا هفدهم دسامبر مراسم گرامیداشت یاد مولانا برگزار می شود. در این مراسم شمار زیادی توریست خارجی و داخلی شرکت می کنند.
پدر مولانا وصیت کرده بود که پس از مرگ در باغچه گل رز علاءالدین کیقباد که در خارج از شهر قرار دارد دفن شود. مولانا نیز پس از مرگ در کنار پدرش به خاک سپرده شد. سلاطین عثمانی که بخشی از آنها از طریقت مولانا پیروی می کردند به تربه مولانا ارزش و اهمیت خاصی قائل بودند و سهم بسزایی در محافظت از آن داشته اند.
قبه سبز مزار یادبود مولانا در اواخر قرن چهاردهم و در دوران کارامان اوغلو علی بیگ ساخته شده است. این کلاهک سبز از بیرون ظاهری 16 تکه ای دارد. در بخش پایینی قبه آیت الکرسی نوشته شده است. در زیر قبه نیز مولانا، پدرش و سلطان ولد دفن شده است.
در تربه مولانا که از سال 1926 تاکنون به عنوان موزه باز است، لباس های مولوی، آلات موسیقی، کتاب های دست نویس، قالی ها و پارچه ها به نمایش گذاشته شده است.
موزه باستان شناسی در قونیه با کلکسیون غن یاش در سالهای اخیر توجه شمار زیادی را به خود جلب کرده است. همچنین موزه اتنوگرافی، خانه آتاترک و موزه کویون اوغلوی قونیه نیز از جمله دیگر موزه های این شهر است.

مسجد اشرف اوغلو متعلق به قرن سیزدهم که یکی از مساجد چوبی زیبای یئی شهیر است و به خوبی محافظت شده، یکی دیگر از آثار دیدنی است. علاوه بر این زیبایی های طبیعی بئی شهیر نیز قابل توجه است. دریاچه بئی شهیر سومین دریاچه بزرگ داخلی و آب شیرین ترکیه است. دراینجا می توان در کنار مناظر زیبا، پرندگان مهاجر، ورزشهای آبی انجام داده و به ماهیگیری نیز پرداخت.
در سالهای اخیر در استان قونیه توز گولو که دومین دریاچه بزرگ ترکیه است توجه توریست ها را به خود جلب کرده است. با آغاز فصل گرما در کنار دریا با بخار شدن آب، طبقه ای از نمک بوجود می آید. توز گولو خصوصا با مناطر زیبا به هنگام غروب آفتاب مشهور است.

آک شهیر و ملا نصرالدین از پتانسیل های توریزم فرهنگی منطقه هستند. ملا نصرالدین که گفته می شود در آک شهیر زیسته و درگذشته است، یک فیلسوف و استاد طنز و فکاهی است. هر ساله در آک هشهیر جشن های ملا نصرالدین با حضور گردشگران داخلی و خارجی ترتیب می یابد.


برچسب ها:

خبرهای مرتبط