Η λιβυκή κρίση και η επίλυση της

Μια ανάλυση του διευθυντή Μελετών Ασφαλείας του SETA, Μουράτ Γιεσίλτας

1497830
Η λιβυκή κρίση και η επίλυση της

Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Λιβύη, που μετατοπίστηκαν από το στρατιωτικό έδαφος στην πολιτική αρένα, κινητοποίησαν διαφορετικές δυναμικές. Μετά τις συνεδριάσεις διαλόγου που πραγματοποιήθηκαν στο Μαρόκο και το Μοντρέ, η πρόθεση και οι λόγοι αναδιάρθρωσης του Προεδρικού Συμβουλίου απέκτησαν έδαφος. Παράλληλα με την εσωτερική πολιτική ένταση που δημιουργήθηκε από τις διαδηλώσεις στην Τρίπολη και τη Βεγγάζη, ο πρωθυπουργός της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας Σαράτζ και ο δήθεν πρωθυπουργός του Χαφτάρ, αλ-Τίνι ανακοίνωσαν ότι θα εγκαταλείψουν τα καθήκοντα τους. Με τη δήλωση του ο Σαράτζ ότι θα αφήσει τα καθήκοντα του τον Οκτώβριο έδωσε τα σινιάλα για τη νέα δομή του Προεδρικού Συμβουλίου, για το ολισθηρό πολιτικό έδαφος και τις νέες εντάσεις.

Μια ανάλυση του διευθυντή Μελετών Ασφαλείας του SETA, Μουράτ Γιεσίλτας

Φαίνεται βέβαιο ότι μπορεί να υπάρξει αύξηση στις προσπάθειες των κρατών που υποστηρίζουν τον Χαφτάρ να φέρουν τους υποστηρικτές τους στο επικριτικό προσωπικό των κρατικών θεσμών. Μια τέτοια εικόνα θα κινητοποιήσει φυσικά άτομα και ομάδες που επιδιώκουν να δημιουργήσουν ένα πολιτικό μέλλον στη Λιβύη προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης εξωτερικής υποστήριξης. Για το λόγο αυτό, η ανταγωνιστική κοινωνική και πολιτική δομή της Λιβύης μπορεί να αντιμετωπίσει νέους συνασπισμούς ή διάλυση. Με άλλα λόγια, η εσωτερική πολιτική αντιπαλότητα της Λιβύης προετοιμάζεται για μια δύσκολη χρονιά. Προς μια πολιτική λύση, οι συνομιλίες που διεξήχθησαν στο Μαρόκο μεταξύ του προέδρου του Υψηλού Συμβουλίου Επικρατείας της Λιβύης Χαλίντ Αλ Μισρί και του προέδρου της Βουλής του Τομπρούκ Ακίλα Σάλεχ φαίνεται αποφασιστικής σημασίας για τον τερματισμό της κρίσης στη Λιβύη.

Αν και δεν υπάρχει συγκεκριμένη δήλωση, είναι αξιοσημείωτο ότι ο Μισρί πραγματοποίησε συνομιλίες στην Άνκαρα ενώ ο Χαφτάρ και ο Σάλεχ στο Κάιρο κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Εντωμεταξύ έφερε σε δύσκολη θέση τον Σίσι να κρατήσει τον Χαφτάρ δίπλα στον Σάλεχ που έχουν διαφωνίες μεταξύ τους. Οι συνομιλίες του Μοντρέ, που ονομάζονται διάλογος της Λιβύης, εμφανίστηκαν ως μια πιο συγκεκριμένη εξέλιξη. Η έναρξη της πολιτικής διαδικασίας και η αναδιάρθρωση του Προεδρικού Συμβουλίου κηρύχθηκε συμβιβαστικό θέμα. Και ο Σαράτζ έκανε δήλωση για πολιτική αλλαγή μετά από αυτήν την ανακοίνωση. Όπως φαίνεται, η πολιτική της Λιβύης βράζει. Με την αύξηση της πολιτικής ατμόσφαιρας άρχισαν να γίνονται πιο αισθητές οι πιέσεις των κρατών που ήθελαν να ελέγξουν το πεδίο της Λιβύης και οι κατευθύνσεις στο πεδίο. Πράγματι, οι συνομιλίες ανάμεσα στην Τουρκία και τη Ρωσία για τη Λιβύη ανησυχούν τα άλλα κράτη. Οι δηλώσεις του Λαβρόφ εντός της εβδομάδας για τη «συμφιλίωση με την Τουρκία» είναι επίσης αξιοσημείωτο στο πλαίσιο του χρονοδιαγράμματος διότι οι δύο χώρες έχουν κοινό χαρακτηριστικό: τη στρατιωτική τους παρουσία στη Λιβύη. Για το πολιτικό μέλλον της Λιβύης, ο Χαφτάρ και ο Σάλεχ επίσης οι χώρες που τους υποστηρίζουν έχουν κοινό αίτημα, τον τερματισμό της ύπαρξης της Τουρκίας και της Ρωσίας στη Λιβύη. Στην πραγματικότητα, η αντίδραση των ΗΠΑ στη ρωσική παρουσία φαίνεται σαφώς στις δηλώσεις της αφρικανικής διοίκησης των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ κατά μεγάλη πιθανότητα βάζουν στην ίδια θέση και την Τουρκία όπως τη Ρωσία. Επιπλέον, οι προσπάθειες των ΗΠΑ με οικονομική διάσταση πέρα από στρατιωτικές και πολιτικές ανησυχίες είναι αξιοσημείωτες. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ θέλουν να ελέγχουν τα έσοδα από το πετρέλαιο στη Λιβύη σε μια αμερικανική τράπεζα. Στοχεύουν την εποπτεία των λογαριασμών της Κεντρικής Τράπεζας και την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού τομέα μέσω μιας αμερικανικής εταιρείας. Επιπλέον, θέλουν να εξάγουν αμυντικά προϊόντα μέσω της αμερικανικής εταιρείας Jones για τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας στη Λιβύη. Εντωμεταξύ, οι ΗΠΑ πρέπει στην πραγματικότητα να πάνε σε συνεργασία με την Τουρκία προκειμένου να διασφαλίσουν τον καθορισμένο λογαριασμό. Παρατηρείται ότι η Γερμανία μαζί με τις ΗΠΑ έχουν αυξήσει τις πολιτικές της πρωτοβουλίες ενώπιον των Λιβύων ηθοποιών, καθώς και της διεθνούς κοινότητας. Ο Γερμανός πρέσβης Oliver Owcza εντός της εβδομάδας επισκέφτηκε τους Λίβυους υπουργούς και τα ιδρύματα.  Η ατζέντα είναι να καθοδηγήσει τη Λιβύη για τη βελτίωση των υποδομών. Ωστόσο, είναι σαφές ότι ο σκοπός αυτών των επαφών είναι να προετοιμάσει το εμπορικό περιβάλλον μετά την πολιτική λύση. Παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, είναι σημαντική η πρωτοβουλία στη Λιβύη. Για τη πρωτοβολία στη Λιβύη είναι απαραίτητο να διαμορφωθεί η πολιτική της Λιβύης και να απομακρυνθούν άλλα κράτη από το πεδίο.  Σε αυτό το πλαίσιο, σχεδιάζεται η σύγκληση της δεύτερης διάσκεψης του Βερολίνου με πρωτοβουλία των ΗΠΑ και της Γερμανίας ως απάντηση στον τουρκο-ρωσικό συμβιβασμό. Οι ηθοποιοί που επαναλαμβάνουν συνεχώς τον λόγο της συμφιλίωσης και της πολιτικής λύσης στο συνέδριο μπορούν να ωθηθούν στο σημείο να αποδεχθούν τη λύση που θα υπαγορευτεί. Στο πλαίσιο αυτό μπορούν να μείνουν χωρίς νόημα οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας στη Λιβύη. Στην πραγματικότητα, το αίτημα ξένων πολιτοφυλακών να αποσυρθούν από τη Λιβύη θα εκφραστεί ειδικά από τις ΗΠΑ στη διάσκεψη. Και ο μετασχηματισμός σε εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες θα επηρεάσει επίσης τα αποτελέσματα του συνεδρίου για τη Λιβύη. Με άλλα λόγια παράλληλα με τις αποφάσεις που θα ληφθούν στη δεύτερη Διάσκεψη του Βερολίνου, φαίνεται πιθανό ένα νέο σύνολο συμμαχιών μεταξύ των κρατών στη Λιβύη. Μπορεί η πολιτική στη Λιβύη να επηρεάσει τις συμμαχίες ή να επωφεληθεί από τις συμμαχίες.

 

 


Λέξεις-κλειδιά: #Ανάλυση

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ