Εκλογές 2019: Ήταν η Τουρκία μια δικτατορία;

Στις 31 Μαρτίου 2019 διεξήχθησαν για 19^η φορά τοπικές εκλογές από την ίδρυση της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Οι πρώτες τοπικές εκλογές στη χώρα διεξήχθησαν το 1840. Η Συμμαχία του Λαού έλαβε το 51,6% των ψήφων και η Συμμαχία του Έθνους το 37,5%. Αν συγκρίνουμε τα ποσοστά που πήραν τα κόμματα στις 31 Μαρτίου με τις τοπικές εκλογές του 2014 έχουμε τα εξής ανεπίσημα αποτελέσματα: Το AK Parti αύξησε το ποσοστό ψήφων από 43,1% που είχε πάρει το 2014 στο 44,3%, αλλά ο αριθμός των δήμων, μητροπολιτικοί και σε επίπεδο νομών, μειώθηκε από 48 σε 39. Το CHP αύξησε το ποσοστό ψήφων από 26,6% σε 30,1% και τον αριθμό των δήμων που κέρδισε από 14 σε 21. Το ποσοστό του MHP μειώθηκε από 17,8% σε 7,3%, ωστόσο αύξησε τον αριθμό των δήμων από 8 σε 11. Το HDP (μαζί με το BDP) στις προηγούμενες εκλογές είχε λάβει το 6,2% των ψήφων, σε αυτές τις εκλογές κατάφερε να συγκεντρώσει μόνο το 4,2%. Μειώθηκε και ο αριθμός των δήμων που κέρδισε.

Τι σημαίνουν αυτά τα αποτελέσματα; Θέλω σήμερα να σταθώ στη σημασία των τουρκικών τοπικών εκλογών σε διεθνή και εθνικό επίπεδο.

Ο μεγάλος ηττημένος των εκλογών είναι εκείνοι που λένε ότι η Τουρκία είναι μια δικτατορία

Ήταν μεγάλο το ενδιαφέρον του ξένου τύπου στις τουρκικές εκλογές παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για τοπικές. Ένας από τους σημαντικότερους λόγους είναι το γεγονός ότι όταν έγραφα αυτές τις αράδες, η Άνκαρα, η Ιστάνμπουλ και ορισμένοι άλλοι μητροπολιτικοί δήμοι έχουν αλλάξει χέρια. Ορισμένα ξένα ΜΜΕ και πολιτικοί έχουν πιστέψει τόσο πολύ την εικόνα της Τουρκίας την οποία κατηγορούν για αυταρχισμό και δικτατορία, είναι έκπληκτοι από το εκλογικό αποτέλεσμα και το γεγονός ότι κάποιοι δήμοι αλλάζουν χέρια. Αυτό δεν έχει προκαλέσει μεγάλη έκπληξη στην Τουρκία η οποία έχει ένα παρελθόν 180 ετών σε τοπικές εκλογές. Ορισμένα δυτικά ΜΜΕ και πολιτικοί που κοιτούν την Τουρκία μέσα από τη γυάλα που έχουν σχηματίσει, δυσκολεύονται να κατανοήσουν το αποτέλεσμα. Η προπαγανδιστική ρητορική αυτών των κύκλων έπεσε για μια ακόμη φορά στο κενό (απέτυχε παταγωδώς). Μπορεί, από αυτήν την σκοπιά, ο μεγαλύτερος χαμένος των εκλογών να είναι αυτοί οι κύκλοι που κατηγορούν τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι είναι δικτάτορας.

Υπάρχουν κομμουνιστικά κόμματα σε άλλες χώρες; Αν υπάρχουν, μπορούν να κερδίσουν εκλογές; Δεν ξέρω. Σε αυτές τις εκλογές στο Τούντζελι νικητής αναδείχθηκε ο υποψήφιος του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας (TKP) και μάλιστα παρά τις απειλές της τρομοκρατικής οργάνωσης PKK και του HDP. Αποτελεί μια άλλη απόδειξη για εκείνους που θέλουν να δουν την αλήθεια και όχι τις ψευδαισθήσεις που οι ίδιοι δημιουργούν, ότι η Τουρκία είναι μια δημοκρατία που λειτουργεί ωραία.

AK Parti: Επιτυχία και προειδοποίηση

Το AK Parti που έλαβε το 43% των ψήφων αναδείχθηκε νικητής και στην 15^η εκλογική αναμέτρηση που μπήκε από την ίδρυση του. Είναι μεγάλη επιτυχία να αυξάνει το ποσοστό των ψήφων του περισσότερο από 1% σε σύγκριση με τις προηγούμενες τοπικές εκλογές ένα κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία από το 2002 και παρά την τελευταία οικονομική κρίση. Συγκρίνοντας το με το 52,3% στις προεδρικές εκλογές της 24^ης Ιουνίου 2018, η Συμμαχία του Λαού έχει απωλέσει 0,7% ποσοστό ψήφων. Το AK Parti παρά το γεγονός ότι έχει αυξήσει το ποσοστό των ψήφων, έχει χάσει σημαντικούς μητροπολιτικούς δήμους. Ο Ερντογάν στην ομιλία του από το μπαλκόνι των κεντρικών γραφείων του κόμματος του είπε ότι θα εστιάσουν στα αίτια αυτής της κατάστασης και θα αντλήσουν τα απαραίτητα διδάγματα.

CHP

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης CHP έχει αυξήσει το ποσοστό ψήφων του σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές. Αλλά έλαβε ένα ποσοστό χαμηλότερο από το 30,6% του Μουχαρέμ Ιντζέ στις προεδρικές εκλογές. Αυτό που φαίνεται ως επιτυχία για το CHP είναι το γεγονός ότι έχει αυξήσει το ποσοστό ψήφων του σε κάποιους μητροπολιτικούς δήμους και ότι αναδείχθηκε νικητής σε αυτούς. Αν κοιτάξουμε τους υποψηφίους του CHP σε πόλεις όπως η Άνκαρα, η Ιστάνμπουλ και η Αντάλια θα δούμε ότι δεν πρόκειται για άτομα που εκπροσωπούν την κλασική παράδοση του κόμματος. Είναι ακόμα φρέσκο στις μνήμες η αντίδραση του CHP επειδή ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέγνωσε το εδάφιο Φατιχά μετά τις εκλογές του 1994. Αυτό που θα μείνει στις μνήμες μας από αυτές τις εκλογές είναι η ανάγνωση του εδαφίου Γιασίν από τον υποψήφιο του CHP στην Ιστάνμπουλ, Εκρέμ Ιμάμογλου. Ένα CHP συμφιλιωμένο με την κοινωνία και τις αξίες της Τουρκίας θα είναι κέρδος για τη χώρα. Αυτό είναι ένα φυσικό αποτέλεσμα του προεδρικού συστήματος και του συστήματος συμμαχίας. Τα δυο αυτά συστήματα ανοίγουν την πόρτα σε ανθρώπους που είναι περισσότερο συνετοί και όχι σε υπερβολές και εντάσεις.

Οι Κούρδοι ψηφοφόροι που παρά το HDP επέλεξαν την Τουρκία και όχι το «Κουρδιστάν»

Το HDP, όπως κάνει πάντα, έτσι και σε αυτήν την προεκλογική διαδικασία επέλεξε μια γλώσσα που διαχωρίζει τους ανθρώπους και τους χωρίζει σε παρατάξεις. Είπε ότι οι ψηφοφόροι του θα ψηφίσουν για το «Κουρδιστάν». Ηττήθηκε σε τέσσερις πόλεις που θεωρούνταν προπύργια του. Το Σίρνακ, το Άγρι και το Μπίτλις πέρασαν στο AK Parti και το Τούντζελι στο Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας. Για μια ακόμη φορά οι Κούρδοι ψηφοφόροι στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Τουρκία έδειξαν ότι θέλουν να συμπορευτούν με την Τουρκία και ότι δεν θέλουν να θεωρούνται ιδιοκτησία του HDP. Τα αποτελέσματα αυτά μπορούμε να τα αξιολογήσουμε και ως εξής, οι Κούρδοι ψηφοφόροι δεν αντέδρασαν στη συμμαχία AK Parti- MHP και ότι είναι ικανοποιημένοι από τις υπηρεσίες των τοποτηρητών που διορίστηκαν.

Η μείωση του ποσοστού συμμετοχής είναι ένα αίτημα για κομματική ταυτότητα στα ψηφοδέλτια

Το ποσοστό συμμετοχής στις τοπικές εκλογές είναι υψηλό και δεν χωρά καμία σύγκριση ειδικά με τις δυτικές χώρες. Σε αυτές τις τοπικές εκλογές κυμάνθηκε στο 84% αλλά αν το συγκρίνουμε με το 89% των προηγούμενων εκλογών, υπάρχει μια μείωση της τάξης του 5% και δεν μπορεί να θεωρηθεί μικρή. Μια σχετική μείωση του ποσοστού συμμετοχής μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι τα κόμματα κατέβηκαν στις εκλογές ως συμμαχίες και όχι με την δίκη τους πολιτική ταυτότητα. Μπορεί να μην άρεσε σε μια μερίδα των ψηφοφόρων να δώσουν ψήφο σε ένα κόμμα διαφορετικό από αυτό που ψήφιζαν εδώ και δεκαετίες. Αν λοιπόν πρόκειται να συνεχιστούν οι συμμαχίες και στις υπόλοιπες εκλογές, τα πολιτικά κόμματα θα πρέπει να εξετάσουν συστήματα συμμαχίας που θα επιτρέπουν να υπάρχει η ταυτότητα και το σήμα κάθε πολιτικού κόμματος στα ψηφοδέλτια.

Ένα άλλο αποτέλεσμα των εκλογών είναι το γεγονός ότι διαιρέθηκαν οι ψήφοι του MHP που είχε λάβει 17,8% το 2014. Παρά το γεγονός ότι έλαβε το 7,3% κατάφερε να αυξήσει τον αριθμό των δήμων που πήρε σε επίπεδο νομών από 8 σε 11. Το Καλό Κόμμα (İyi Parti) που έλαβε το 7,4% των ψήφων δεν κατάφερε να πάρει κανέναν δήμο σε επίπεδο νομών. Το Κόμμα Ευτυχίας έλαβε το 2,7% των ψήφων και στις δυο εκλογές.

Εν κατακλείδι ο κερδισμένος των εκλογών είναι όπως πάντα η δημοκρατία μας, η Τουρκία. Τα αποτελέσματα ελπίζω να ανοίξουν τα μάτια των στρωμάτων εκείνων που κοιτούν την Τουρκία με παρωπίδες.