Ενδιαφέρουσες πληροφορίες (40-2023)

Ξέρετε ότι ένα σύστημα μέτρησης για σεισμούς χρησιμοποιήθηκε στην Ανατολία πριν από εκατοντάδες χρόνια;

Σήμερα χρησιμοποιούνται πολλά τεχνολογικά μέσα για τη μέτρηση των σεισμών. Αν και οι σεισμογράφοι χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά το 1800, ένα ενδιαφέρον σύστημα μέτρησης χρησιμοποιήθηκε στην Ανατολία αιώνες πριν από εκείνη την εποχή.

Στην Οθωμανική αρχιτεκτονική, υπάρχουν κάτι μαρμάρινες κυλινδρικές ράβδοι  τοποθετημένες σε τέσσερα ξεχωριστά αυλάκια σε δύο διαφορετικές γωνίες και χρησιμοποιούνται για να καταλάβουμε εάν το τζαμί έχει υποστεί ζημιές λόγω σεισμού ή κατάρρευσης. Σε αυτό το σύστημα λοιπόν που υπάρχει σε διάφορα τζαμιά της Ανατολίας, οι μαρμάρινοι κύλινδροι είναι τοποθετημένοι κάθετα στην εσοχή στον τοίχο. Λειτουργούν με ένα πολύ απλό σύστημα. Αν ο κύλινδρος περιστρέφεται εύκολα, το τζαμί δεν έπαθε ζημιά στον σεισμό. Ωστόσο, εάν δεν περιστρέφεται καθόλου ή μετά δυσκολίας, καταλαβαίνουμε ότι η κατασκευή έχει υποστεί ζημιά.

Αυτό το σύστημα μέτρησης υπάρχει ακόμα και σήμερα και η κοινότητα του εκάστοτε τζαμιού το χρησιμοποιεί ως μηχανισμό ελέγχου. Για παράδειγμα, στο Τζαμί Yeşil στην Μπούρσα, που λειτουργεί ως χώρος λατρείας από το 1424 και είναι ένα από τα εξαιρετικά παραδείγματα της πρώτης περιόδου της Οθωμανικής αρχιτεκτονικής, η στιβαρότητα της κατασκευής εξακολουθεί να μετριέται με αυτές τις μαρμάρινες ράβδους. Είναι πιθανό να δούμε αυτά τα μέσα μέτρησης στα έργα του Μιμάρ Σινάν, μιας σπουδαίας μορφής της τουρκικής ιστορίας που ήταν και ένας από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες του κόσμου. Το Τζαμί Muradiye στη Μανίσα, το οποίο σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Sinan και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1585, είναι ένα από τα κτίσματα που χτίστηκαν με ενσωματωμένο το σύστημα μέτρησης. Χάρη στις ράβδους που υπάρχουν στις δυο μεριές του μιχράμπ, είναι δυνατό ακόμη και σήμερα, να ελεγχθεί αν υπάρχει κάποια ζημιά στην κατασκευή ή ολίσθηση στις βάσεις του κτίσματος.