Η Μέση Ανατολή από τη σκοπιά της Τουρκίας (01-2018)

Η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ από τις ΗΠΑ ως πρωτεύουσα της Ιερουσαλήμ και οι μετέπειτες εξελίξεις

887083
Η Μέση Ανατολή από τη σκοπιά της Τουρκίας (01-2018)

Ήταν μια πρόβλεψη ευρείας αποδοχής πως η απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ, οι οποίες παρείχαν κάθε μορφής στήριξη στο Ισραήλ παρά τις παρανομίες και τυραννίες που επέβαλλε εδώ και χρόνια στους Παλαιστινίους, να μεταφέρει την πρεσβεία του στην Ιερουσαλήμ ήταν ένα παιχνίδι με χαμηλή πιθανότητα νίκης. Άλλωστε αυτή η «ατομική βόμβα» που έριξε ο Τραμπ στη Μέση Ανατολή δημιούργησε ένα μπούμερανγκ και χτύπησε τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

            Ο ισλαμικός κόσμος στην σύνοδο του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας που συγκλήθηκε με την πρωτοβουλία της Τουρκίας στην Ιστάνμπουλ στις 16 Δεκεμβρίου 2017, για πρώτη φορά στα χρονικά της επέδειξε μια στάση αλληλεγγύης και ένα σημάδι απομάκρυνσης από την στασιμότητα των διακοσίων χρόνων. Οι συγκεκριμένες αποφάσεις έχουν πολύ πιο βαθύ νόημα πέρα από την Ιερουσαλήμ. Ο ισλαμικός κόσμος για πρώτη φορά εδώ και 2 αιώνες επέδειξε μια βούληση να είναι υποκείμενο της ιστορίας κατά της συμμαχίας ΗΠΑ-Ισραήλ. Αυτό που έχει σημασία εδώ είναι η κατάρριψη του μύθου και του ψυχολογικού που λέει ότι οι Μουσουλμάνοι ενωμένοι δεν μπορούν να ορθώσουν το ανάστημα τους στις ΗΠΑ και το Ισραήλ.    

Το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες αποφάσεις λήφθηκαν σε μια περίοδο που κατέρριψαν τα  συστήματα των μουσουλμανικών κρατών όπως Ιράκ, Συρία, Υεμένη και Λιβύη, που ο ισλαμικός κόσμος αλληλοσκοτώνεται για εθνικούς και σεκταριστικούς λόγους, οι οργανώσεις όπως η ΝΤΑΕΣ σφαγιάζουν τους ομόθρησκούς τους με απάνθρωπες μεθόδους, που η Αραβική Άνοιξη στις χώρες του Κόλπου μετατράπηκε σε Ιρανικό καλοκαίρι και παραληρεί εξαιτίας της φοβίας των Αδελφών Μουσουλμάνων, μια περίοδο που η διοίκηση Σίσι στην Αίγυπτο δεν έχει δύναμη να κουνήσει ούτε το δάχτυλο της, μια περίοδο που ο Λιβανέζος Πρωθυπουργός παραιτήθηκε στη Σαουδική Αραβία, σε μια περίοδο χάους όπου η διοίκηση της Σαουδικής Αραβίας ασχολείται με την εκκαθάριση της περιοχής της, δηλαδή σε μια περίοδο που είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς κάτι χειρότερο σχολιάστηκε σαν μια αχτίδα ελπίδας και για τον ισλαμικό κόσμο και για όλο τον κόσμο.

Διότι κανένας νόμιμος ή παράνομος ηγέτης μιας οποιασδήποτε αραβικής χώρας δεν θα μπορούσε να εξηγήσει στο δικό του λαό πως παραχώρησε την Ιερουσαλήμ στο Ισραήλ (όπως είχε επιχειρήσει να κάνει τον Μεσαίωνα ο Μελίκ Καμίλ). Οι Άραβες ηγέτες πρέπει να γνωρίζουν την ιστορία του Μελίκ Καμίλ, ανιψιού του πιο αγαπημένου σουλτάνου της Ανατολής Σαλαχαντίν Εγιουμπί ο οποίος πήρε πίσω τη  Ιερουσαλήμ από τους Σταυροφόρους το 1187,  88 χρόνια μετά από την κατάληψη της. Ο Μελίκ Καμίλ για να μπορέσει να κερδίσει την μάχη για την εξουσία που είχε μπει με τους αδερφούς του, είχε παραδώσει την Ιερουσαλήμ με συμφωνία με αποτέλεσμα να προκαλέσει την μήνιν του μουσουλμανικού λαού. Παρόλο που ήταν ένας πολιτικός που είχε σημειώσει πολλές επιτυχίες πέρασε πολύ διαφορετικά στην ιστορία. Η παραχώρηση της Ιερουσαλήμ στους Σταυροφόρους από τον Μελίκ Καμίλ είχε προκαλέσει ατμόσφαιρα πένθους στη Βαγδάτη, το Κάιορ και την Δαμασκό και σε όλο τον ισλαμικό κόσμο και είχαν διοργανωθεί για πρώτη φορά διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Οι μουσουλμάνοι είχαν καταραστεί τον Μελίκ Καμίλ. Για αυτό ακριβώς το λόγο καμία από τις αραβικές χώρες δεν μπόρεσαν να ψηφίσουν κατά ούτε στην σύνοδο του ΟΙΣ στην Ιστάνμπουλ ούτε στην ψηφοφορία στον ΟΗΕ.  Διότι αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει ένα νέο κύμα Αραβικής Άνοιξης στην αραβική συνοικία και να φέρει το τέλος των καθεστώτων τα οποία ήδη τρέμουν.                  

Αυτή η εξέγερση που έκανε ο ισλαμικός κόσμος με την πρωτοβουλία της Τουρκίας, μετατράπηκε σε μια παγκόσμια επανάσταση στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ παρόλες τις απειλές των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Να υπογραμμίσουμε ότι όλα τα κράτη που ψήφισαν κατά του ψηφίσματος ήταν μικρές χώρες, που δεν έχουμε ξανακούσει τα ονόματα τους ενώ ένα μεγάλο μέρος των κρατών που απείχαν της ψηφοφορίας ήταν χώρες που είναι υπό την προστασία της Αμερικής όπως Αντίγκουα, Μπαχάμες, Μπενίν, Μπουτάν, Ισημερινή Γουινέα, Ρουάντα, Νήσοι Σολομώντα, Τουβαλού και Βανουάτου. Επομένως η απόφαση των ΗΠΑ και οι εφαρμογές του Ισραήλ καταδικάστηκαν, παρά τη δύναμη τους, από την κοινή συνείδηση που συμπεριλαμβάνει το μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού καθώς και τις δυτικές χώρες. Και οι δυο αυτές χώρες απομονώθηκαν. Φυσικά ήταν μια ωραία απάντηση στις απειλές του Αμερικανού Προέδρου ο οποίος είχε πει στις χώρες που ετοιμάζονταν να ψηφίσουν υπέρ ότι θα τους κόψει την στήριξη. Μια απάντηση που του δίδαξε ότι δεν είναι όλα λεφτά.                     

Ο Τραμπ ο οποίος από τα tweet που αναρτά φαίνεται ότι δεν γνωρίζει την Μέση Ανατολή και τον ισλαμικό κόσμο δεν μπόρεσε να υπολογίσει καλά τις συνέπειες του μαχαιριού που κάρφωσε στην Ιερουσαλήμ που θεωρείται καρδιά του ισλαμικού κόσμου. Διότι πλήγηκε και ο ίδιος ο Τραμπ.  Οι αποφάσεις που λήφθηκαν στη σύνοδο του ΟΙΣ στην Ιστάνμπουλ υπό την πρωτοβουλία της Τουρκίας έκανε στον κόσμο που υποφέρει εδώ και χρόνια από την ηγεμονία των ΗΠΑ να πάρει μια ανάσα. Η νεομογγολική εισβολή στη Μέση Ανατολή έχει φτάσει στο τέλος της και η παλιά παγκόσμια τάξη δεν μπορεί να συνεχιστεί πλέον. Το φιτίλι της ελευθερίας κατά της ηγεμονίας των ΗΠΑ έχει ανάψει. Ας δούμε τι θα μας φέρουν οι προσεχείς ημέρες. 

 



ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ