پذیرش پلوتون به صفت یک سیاره و متعاقب آن تغییر وضعیت آن، بازتاب زیادی در دنیای نجوم داشت

پلوتون توسط ستاره شناس آمریکایی کلاید تومبا در سال 1930 کشف شد. پلوتون که تقریباً شش میلیارد کیلومترازخورشیدفاصله دارد، نهمین سیاره منظومه شمسی درنظرگرفته شده است زیرا به دورخورشید میچرخد ​​وشکلی متمایزدارد. از آنجایی که دنیای فیزیک در آن سال ها مانند امروز مرزهای مشخص و دقیقی را در تعریف سیارات تعیین نمی کرد، پلوتون سال ها این وضعیت را حفظ کرد.

پلوتون با اندازه کوچک و مدار بیضی شکلش جلب توجه می کند. پلوتون با قطرتقریبی 2.4 کیلومتری، جرم آسمانی کوچکترازماه است. مدارپلوتون جدا ازاندازه اش، با دیگرسیارات منظومه شمسی نیزکاملاً متفاوت است. این تفاوت هادرچارچوب معیارهای تعریفی آن زمان نادیده گرفته میشد. با این حال، درسال 2006، اتحادیه بین المللی نجوم برروی تعریف روشنی ازچه بودن این سیاره به توافق رسید. طبق این تعریف جدید، یک جرم آسمانی باید سه معیاررا داشته باشد تا به صفت سیاره شناخته شود. 

این معیارها به‌ صفت چرخش به دورخورشید، داشتن جرم کافی برای گرفتن شکل گرد با وزن، وداشتن قدرت پاک کردن سایراجرام درمدارآن میباشد. حتی اگرپلوتون دومعیاراول را برآورده کند، ازوضعیت سیاره به عنوان یک جرم آسمانی که قادر به پاکسازی سایر اجرام درمدارخود نبوده است، حذف میشود. از این تاریخ به بعد پلوتون به صفت یک سیاره کوتوله طبقه بندی شد. 

اگرچه پلوتون دیگر یک سیاره نیست، اما همچنان جایگاهی در مطالعات فضایی دارد. در سال 2015، یک فضاپیمای فرستاده شده توسط ناسا ازپلوتون بازدیدکرد وتصاویردقیقی ازاین جسم کوچک دوردست به دست آورد. با این کشف اطلاعات جدیدی درمورد ویژگی های سطحی پلوتون، جووماهواره ها به دست امد. تحولات مربوط به پلوتون همچنین ازنظرنشان دادن سرعت ورود اطلاعات جدید درعلوم طبیعی به ادبیات وسرعت بازتاب آن در آموزش در سطح نهایی ویا اساسی نیزمهم است.