مدعی مکلف به اثبات ادعای خویش است و اصل "همه تا زمانی که گناهکاریشان ثابت نشده بی گناه هستند"، پیش نیاز یک محاکمه ای عادلانه تلقی می شود

ابتدا ازمعادل گزاره در تورکی امروزی شروع می کنیم تا شنوندگان نسل جوان ما بهتر بتوانند این جمله را که با زبان کمی منسوخ سروده شده است درک کنند. بیان اینکه مدعی مکلف به اثبات ادعای خود است به این معناست که کسیکه بالی کسی دیگر ادعایی دارد، او مکلف به اثبات ادعای خود است. این گزاره که در زندگی روزمره نیز معتبر است، در حقوق معاصر جایگاهی محوری دارد. این اصل ارتباط تنگاتنگی با اصول محاکمه ای عادلانه و بی طرف دارد.

به صفت الزام اصل محاکمه ای  عادلانه، طرفین تحت شرایط مساوی به عدالت محاکمه می شوند. الزام طرف مدعی به اثبات ادعای خود اهمیت دارد تا طرف مقابل مجبور به دفاع غیر ضروری ازخود نباشد. این اصل بی طرفی و مستقل بودن محاکم را تضمین می کند. بار اثبات بر عهده متهم تضمین می کند که محکمه  بی طرف باقی می ماند و تنها بر اساس شواهد ارائه شده تصمیم می گیرد. علاوه بر این، در سیستم حقوقی بعضی کشورها ازجمله تورکیه، محکمه موظف به جمع آوری مدارک به نفع مظنون است. 

بار اثبات مدعی مانع از دعاهای خودسرانه و بی اساس می شود. در حقوق جزا، فرض برائت متهم به جرم محفوظ است. این وضعیت اثبات مجرمیت را در چارچوب اصل «هر کس تا زمان اثبات جرم بی گناه است» جزو وظایف حاکم و یا قاضی قرار می دهد. بنابراین حمایت از حقوق افراد تضمین می شود. 

اصل «مدعی موظف به اثبات ادعای خود است» که از منظر تمدن بشری امروز یک حق طبیعی غیرقابل برگشت به نظر میرسد، در واقع دستاورد دوران معاصر است. به خصوص در اروپای قرون وسطی، اثبات بی گناهی خود درمحکمه برای افراد متهم به جنایات ضروری بود. وضعیت در محکمه  های مبتنی برمذهب مانند تفتیش عقاید بسیاربدتراست. اعمالی مانند انداختن افرادی که ادعا میشود جادوگر یا مرتد هستند در آب جوش و پذیرفتن آنها به عنوان بی گناه در صورت زنده ماندن، متاسفانه صفحات تاریکی است که در تاریخ بشر به ثبت رسیده است.