Էրդողան/ Հուլիս 15․ Չենք մոռանա մեր երկրի ու մեր ազգի հանդեպ կատարված դավաճանությունը

«Մեր ազգի յուրաքանչյուր անդամը սերունդների ընթացքում ինչքան հիշի այս աննախադեպ դավաճանությունը, նրանք ավելի ամուր կկապնվեն մեր անկախությանը եւ մեր ապագային»

Նախագահ Էրդողանը հուլիսի 15-ին հեղաշրջման փորձի հինգերորդ տարեդարձին դիմելով ժողովրդին ասեց․ «2016 թվականի հուլիսի 15-ին ուրբաթ օրը երեկոյան ժամերին սկսած եւ հաջորդ օրը մեր ժողովուրդի ոտների տակ տրորվելով ավարտված այս ռազմական հեղաշրջման փորձը որպես օրինակ իր տեղն է գրավել մեր պատմության մեջ։ Մեր ազգի յուրաքանչյուր անդամ սերունդների ընթացքում հիշելու է այս աննախադեպ դավաճանությունը, նրանք ավելի ամուր կկառչեն մեր անկախությունից եւ մեր ապագայից»։ Նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը հուլիսի 15-ին ժողովրդավարության եւ ազգային միասնության օրվա ոգեկոչման ծրագրերի շրջանակներում Նախագահական պալատից դիմեց ազգին:

 Ազգին ուղղված իր ուղերձում, որը ուղիղ եթերով կիսվեց հասարակության հետ, Նախագահ Էրդողանն ասաց.

«Իմ սիրելի ազգ, ես ողջունում եմ ձեզ իմ ամենաանկեղծ սրտով եւ զգացումով: Այսօր լրանում է ինչպես ամենավատ հարձակման, այնպես էլ մեր պետության եւ ազգի կյանքի ամենափառավոր դիմադրություններից մեկի հոբելյանը: Ես կուզենայի խոսքս սկսել `Աստծո ողորմությունը մաղթելով մեր 251 նահատակներին, ովքեր ընկել էին գետնին այնպես, կարծես այդ գիշեր վարդերի պարտեզ էին մտնում` «Բեդրյան առյուծների պես փառավոր»:

Մեր նահատակները, որոնցից յուրաքանչյուրն ունի մեկ այլ պատմություն, իր արժանի դասը տվեց նրանց, ովքեր այս ժողովուրդին պատանք էին չափում որոնք չէր տեղավորվի, եթե ասենք «եկեք ձեզ թաղենք պատմության մեջ»: Տիրոջ առջեւ հասել են ամենաբարձր աստիճանի `մարգարեությունից հետո ամենապատվավոր պաշտոնը` պաշտպանելով իրենց թողած վստահությունները:

«ԵՐԲԵՔ ՉԵՆՔ ՄՈՌԱՆԱ ՄԵՐ ԵՐԿՐԻ ԵՒ ԱԶԳԻ ԿԱՏԱՐՎԱԾ ՏԱՎԱՃԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ»

Տղամարդիկ ու կանայք, մեծ ու փոքր, ուսանողներ եւ ուսուցիչներ, գործատուներ եւ աշխատողներ, քաղծառայողներ եւ վաճառականներ, մի խոսքով `բոլոր տարիքի, մասնագիտության եւ խավերի մարդիկ ..․ «Ես նույնպես կցանկանայի իմ սրտանց շնորհակալություն հայտնել մեր եղբայրներին եւ քույրերին, ովքեր այս անբարոյական հարձակմանը իրենց մարմինները վահան դարձնելով, փողոցներն ու հրապարակները, որտեղ որ տեսնում էին արգելափակելով հեղաշրջման փորձ կատարողներին, անհրաժեշտության դեպքում հետապնդելով նրանց, առանց մտածելու մոր, սիրեցյալի, երեխայի, իրենց պայքարի ընթացքում պատվի են արժանացել վետերանի»։

Աստծուն երկրպագող մեր ազգի անկախության սերը, մեր ազատ ապրող դրոշի գողտրիկ ծածանումը, թող ականատես լինի մեր երկրի վրա հավերժ տրտնչող մեր էզանի ձայնը, որ երբեւե չենք մոռանալու մեր երկրին կատարված դավաճանությունը։

Այս ստորության պատասխանը հարցրել ենք եւ կշարունակենք հարցնել բոլոր դավաճաններին, որոնց մենք բռնել եւ բացահայտել ենք։ Դատաստանում էլ  մենք կհասցնենք Իբլիսի այս ընկերներին հարցնել եւ նրանց չենք թողնի ապոկալիպսիսում:

Իմ սիրելի ազգ, հեղաշրջման այս փորձը, որը սկսվեց Ուրբաթ, 2016 թ.-ի հուլիսի 15-ի երեկոյան եւ ավարտվեց հաջորդ օրը, ոտնահարվելով մեր ազգի ոտքերի տակ, որպես օրինակելի փաստաթուղթ իր տեղը գրավեց մեր պատմության մեջ: Մեր ազգի յուրաքանչյուր անդամը սերունդների ընթացքում ինչքան հիշի այս աննախադեպ դավաճանությունը, նրանք ավելի ամուր կկապնվեն մեր անկախությանը եւ մեր ապագային։

Մեր երկիրը, իհարկե, Հանրապետության պատմության ընթացքում ենթարկվել է բազմաթիվ հեղաշրջումների, հեղաշրջման փորձերի,  եւ ահաբեկչությունների: Սակայն այն, ինչ տեղի ունեցավ այդ գիշերը, մեզ ցույց տվեց, թե ինչպես կարող են այս դավաճանները, ովքեր զենք ուղղեցին իրենց պետության, իրենց ժողովրդի վրա եւ անմեղների արյուն թափեցին, կարող են վերածվել աշխարհի ամենաթշվառ արարածների:

Իրականում, ազգերին ազգ դարձնող տարրերից մեկը նրանց պատմության մեջ այնպիսի հաղթանակներ են, որոնք հունցվել են ցավով, հոգով եւ արյունով: Մենք գիտենք, որ մեր հազարամյա հայրենիքը առանց փուշերի վարդի պարտեզ չէ, եւ մենք գրեթե մեր ամեն օրը անցկացնում ենք պայքարով: Մենք վճարում ենք հազարամյակների ընթացքում աշխարհի յուրաքանչյուր երկրի եւ հասարակության սիրելին լինող աշխարհագրությունը որպես մեր հայրենիքը պահելու  գինը։ Փաստ է, որ երբ տեսնում ենք, թե ինչ է կատարվում վերջին երկու դարերի մեր սերտ միջավայրում, մենք տեսնում ենք, որ այս գինի դիմաց մենք ստանում ենք մեր միասնության, համերաշխության, եղբայրության, պետության եւ ապագայի փրկությունը։

«ՉԵՆ ՀԱՍԳԱՆՈՒՄ ՈՐ ՄԵՆՔ ՏԵՐ ԵՆՔ ԿԱՆԳՆՈՒՄ ՄԵՇ ՔԱՂԱՔԱԿՐԹՈՒԹՅԱՆ ԵՒ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ԺԱՌԱՆԳՈՒԹՅԱՆ»

Այն հարձակումները, որոնք մենք ունեցել ենք անցյալ ութ տարիների ընթացքում տարբեր տեսակների ներքո, վկայում են այն մասին, որ մեր հայրենիքը պաշտպանելու մեր պայքարը կշարունակվի: Սկսաշ ՊԿԿ-ից ԴԵԱՇ-ին եւ ՖԵԹՕ-ին տարբեր քողարկված ՝ ահաբեկչական կազմակերպությունների միջոցով շրջանառության մեջ դրված սցենարների նպատակը՝ մեր երկիրը ծնկի բերել, ստրկացնել մեր ազգը, մեր հողերը թալանել է: Գալով հազարավոր, տասնյակ հազարավոր կիլոմետրեր հեռավորութունից ահաբեկչության դեմ պայքարի պատրվակով. մեր սիրո աշխարհագրությունը արյան եւ արցունքի թաթախողներ, միլիոններով մարդկանց ապագան փչացնողներ զայրացած են, որ չեն կարող կիսել նույն ճակատագրին Թուրքիան: Նրանք, ովքեր կարծում են, որ օգտագործում են մեր երկիրը որպես վահան իրենց սեփական անվտանգության եւ հարմարավետության համար, չեն հասկանում, որ մենք պաշտպանում ենք մեծ քաղաքակրթությունն ու պատմական ժառանգությունը: Տարածաշրջանում խաղաղություն, հանգստություն, կայունություն եւ անվտանգություն ապահովելու համար մեր ջանքերն ու զոհողությունները արթնության հետքերն են, որոնք ուժեղանում են մեծ եւ հզոր Թուրքիայի կառուցման ճանապարհին:

Նրանք, ովքեր փորձեցին սոցիալական ճեղքեր ստեղծել Գեզիի իրադարձությունների հետ, չէին կարող տեսնել, որ դրանք միասնություն եւ համերաշխություն են սերմանել մեր մարմնում: Նրանք, ովքեր ցանկանում էին գրավել մեր պետությունը հեղաշրջման փորձերով ազգի կամքը ոչնչացնելով, չկարողացան գիտակցել, որ նրանք ամրացնում են հազարամյակների ավանդույթի վերջին օղակը: Նրանք, ովքեր սպառնում էին մեր հողերին ՝ օգտագործելով ահաբեկչական կազմակերպություններ, չէին կարող հասկանալ, որ նրանք իրականում ամրապնդում էին մեր եղբայրությունը իրենց արածով:

«ՉԵՆ ԿԱՐՈՂ ԱՐԳԵԼԵԼ ՄԵՇ ԵՒ ՀԶՈՐ ԹՈՒՐՔԻԱՅԻ ԿԱՌՈՒՑՄԱՆ»

Արևելքից դեպի արԵՒմուտք, հյուսիսից հարավ ՝ ամեն ուղղությամբ, նրանք, ովքեր փորձում էին անջատել մեր երկիրը աշխարհագրությունից, որի հետ նա ունեցել է խորը պատմամշակութային կապեր, չեն գիտակցել, որ դրանք կարևոր դեր են խաղում սիրո շատ ավելի ամուր կապեր հաստատելու գործում: Նրանք, ովքեր տեսնում են մեր իրավունքների և արդարության պահանջները, որոնք մենք արտահայտել ենք միայն ողջ մարդկության անունից, որպես նրանց քաղաքական քաղաքական կեղծավորություն, չեն կարողացել ընկալել ճնշվածների ձայնը, շունչը եւ հույսը դառնալու մեր գաղտնիքը: Ինչպես նրանք չէին կարողանում հասկանալ, թե ինչպես է մեր ժողովուրդը հուլիսի 15-ի գիշերը մերկ ձեռքերով կանգնեցրել աշխարհի ամենաժամանակակից ռազմական մեքենաները, նրանք չկարողացան հասգանալ նաեւ, թե ինչ է մեր երկրի հարցերի վերաբերյալ դիրքորոշումը։

Այնուամենայնիվ, այն, ինչ մենք ուզում ենք միայն մեզ համար, մենք ուզում ենք նույնը մեր ամբողջ աշխարհագրության, մեր բոլոր ընկերների, ամբողջ մարդկության համար: Քանի որ մենք դա անում ենք անկեղծորեն ՝ մեր մյուս մտադրությունները չթաքցնելու համար, մեզ ընդունում և փայփայում են ուր էլ որ գնանք: Մենք երեկ դա արեցինք Սիրիայում, արեցինք Լիբիայում, արեցինք Ղարաբաղում: Հուսով եմ, վաղը մենք նույն անկեղծությամբ ու արդարությամբ կկանգնենք Աֆղանստանում եւ այլուր գտնվող մեր եղբայրների կողքին: Հուլիսի 15-ը ոչ միայն մեր սեփական անկախությունն ու ապագան պաշտպանելու խորհրդանիշն է, այլեւ այս մեծ տեսլականը: Իհարկե, ինչպես յուրաքանչյուր այլ խնդիր, այս փաստը ճիշտ է այն աչքերի համար, ովքեր ցանկանում են տեսնել, ականջները, որոնք ուզում են լսել, լեզուները, որոնք ուզում են խոսել, մտքերը, որոնք ուզում են հասկանալ, սրտերը, որոնք ցանկանում են խփել ուրախությունից, սրտերը, որոնք ուզում են լցվել հույսով:

Բարեբախտաբար, մեր ազգը հասկանում է մեզ, ցույց է տալիս ճանապարհը եւ քայլում մեզ հետ: Այդ պատճառով մենք նրանց, ովքեր փորձում են գերի վերցնել մեր երկիրը, ասում ենք. «Թուրքիան անանցանելի է», ինչպես մեկ դար առաջ ասել ենք: Ահա թե ինչու մենք ասում ենք «դուք հաջողության չեք հասնի» հավակնոտ մարդկանց, ովքեր նենգ մտադրություններ ունեն մեր ազգի դեմ: Երեկ նրանց չհաջողվեց, այսօր էլ չհաջողվեց, հուսով եմ ՝ վաղը նրանց չի հաջողվի, չեն կարողանա կանխել մեծ ու հզոր Թուրքիայի կառուցումը:

«ՄԵՐ ԸՆԿԵՐԸ ՄԵՐ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴՆ Է»

Թող քայլի, նա ում հետ քայլում է: Մեր ընկերը մեր ազգն է: Մեր ընկերը մեր բոլոր նահատակներն են ՝ Մալազկերտից մինչ Ստամբուլի գրավումը, Չանաքքալեից մինչեւ Անկախության պատերազմ, Կիպրոսի արշավանքից մինչեւ հուլիսի 15-ը: Մեր ընկերները մեր վետերաններն են, որոնցից յուրաքանչյուրը լի է աշխարհի համար պայքարելու վճռականությամբ: Մեր ընկերը սպիտակ մորուքավոր պապերի եւ տատիկների աղոթքներն են, որոնք հագնում են սպիտակ շղարշ: Մեր ընկերը ամբողջ աշխարհի ճնշվածների հույսն է, ովքեր իրենց սրտերն ու հայացքը ուղղում են մեզ: Մեր ընկերները մեր երիտասարդներն են, մեր երեխաները, որոնց սրտերը լի են հուզմունքով, նախագծերով լի և իրենց ուղղությունը դարձրել են դեպի 2053 իրենց ու իրենց երկրի համար: Մնացածը բամբասանք է:

Գիտեք, Արքիմեդն ասում է. «Տվեք ինձ մի լծակ եւ ես կտեղափոխեմ աշխարհը»: Մենք ասում ենք, որ այս մեծ ազգի հետ մենք շարժելու ենք աշխարհը, գերիշխելու ենք աշխարհին եւ մեր ձայնը լսելի կդարձնենք տիեզերքում: Թող Աստված օգնի մեզ:

Մենք ասում ենք, որ Տերը մեզ կրկին չփորձի դավաճանություններով, ինչպես հուլիսի 15-ը: Մենք Աստծուց խնդրում ենք պաշտպանել մեր երկիրը եւ մեր ազգը: Մենք ասում ենք, որ Տերը կդարձնի մեր յուրաքանչյուր գործը հեշտ եւ մեր բոլոր ջանքերը թող նպատակին հասցնի։

Երբ խոսքերս ավարտում եմ այս մտքերով, նախապես շնորհավորում եմ ձեզ Ղուրբանի տոնի կապակցությամբ, որը մենք կտոնենք երեքշաբթի օրը: Ես խնդրում եմ Տիրոջ հանուն այս օրհնված օրերի բարգավաճելու մեր ազգը, մուսուլմանները եւ ողջ մարդկությունը: Սեր ու հարգանք ձեր բոլորին:»