Nogayşa 169: Şükür (4)
Bu yuma em “ŞÜKÜR” baresinde söz bardıramız!
Şükürdiñ bîr neşe
Haqıyqatı baresinde,
Bîr alimdiñ aytqanınıñ
Davamı, nav bolgan:
Tagı şükür işinde,
Taza bîriyman bolgan...
Em alal tevhid turgan...
Yani Allah barlıgını,
Tagı em bîrligini,
Körsetken bîr mane bolgan...
“Qaytip boladı?” desek;
Misal bolsa bîr almadı,
Bîr adem yegen bolsa,
Quday’ga şükür qılıp
Elhamdülillah degen bolsa,
Sol şükrimen ol adem,
Nav manedi aşıqlagan:
“Sosı alma tuvradan,
Haqqudreti qolıman,
Bizge yadiger bolgan...
Tagı tuvradan tuvra,
Rahmettiñ qaznasınıñ
Bîr ediyası bolgan...”
Manesini tasıgan
Elhamdülillah degenge,
Süytüp em sengenge,
Her bîr zattı Quday’dıñ
Az yade köp bolsun,
Ne zat bolursa bolsun,
Qudret qolına bergen...
Tagı är bîr zatta em,
Rahmet ızını bilip,
Barı zattıñ ne bolsa,
Quday’dan kelgenine,
Yürekten inanganga;
Yaratılgan är bîr zattıñ
Üstinde rahmettiñ
Ayav ızını körgenge,
Mine nav şükürminen
Aqıyqı bîr iymandı,
Em alal tevhiddi,
Sosı adem körsetken...
Gapil bîr insandıñ
Nimetlerdi inkärıman,
Baasını takdir etpey,
Şükürsiz qalganıman,
Ne darece bîr zararga
Tüskeniniñ köp betinden
Bîr tek betini endi,
Aytsaq münasip bolgan:
Misal bolsa nazzetli
Bîr nimetti yese insan,
Artından şükür etse,
Nav yegeni nimet,
Sosı şükür sebebimen
Savlay nurga avdarılgan!
Ahiret’te beriliyek
Yannetmeyvası bolgan!
Bergeni nazzetpinen,
Rabbımız Allah’tıñ
Rahmetinden bîr iltipat,
Yani “Sosı nimet maga,
Quday betten yiberilgen”,
Dep bilip sengenge;
Ullı em dayimi
Bîr nazzet, em zavqtı,
Sosı mü’min tädikken...
Mine sosı manelermen,
Nimetlerge salıngan
Esas, öz, şekirdektey
Biyik betlerdi insan,
Ullı maqamlarga yibergen...
Artta qalgan maddesi,
Yani qabuq, posası;
Vazipesi tavsilgen,
Em keregi qalmagan
Soñındaqı pazlalıq,
Topraq bolmaga ketken...
Eger şükür etpese,
So ötivşi nazzet,
Yoq bolup ketken üşün,
Artında bîr aşuv,
Muñunlıq taslap ketken...
Soñında yengen meyva,
Qazurat bolıp ketken...
Aynı elmastay nimet,
Kömür bolup avısqan...
Şükürminen ötivşi,
Sav rızıqtıñ baresi,
Dayimi nazzetler,
Baqıy meyvalar bergen...
Tagı şükürsiz nimet,
En yahşı kepte ekende,
Eñ yaman bîr suvretke
Avdarılıp ketken...
Nege desek so gapildiñ
Qaragan betiminen,
Nimettiñ aqıbatı,
Ötüvşi bîr nazzet bolgan...
Artında qalganı da
Füzülat bolıp ketken...
Qalgan soñ manelerdi,
Nasip bolsa keliyek yuma,
Aytuvdı Haq Allah’tan
Tileymiz inşallah!
Savlıqpan qalıñız!
Dr. Yusuf ALTINIŞIK
E-mail: altinisikyusuf@gmail.com