Nogayça 91: Almas sise bolar ma? (1)
Bu yuma “ALMAS SİSE BOLAR MA?” baresinde söz bardıramız!
So dünyadı bîr adem,
Asker qonagı bilse,
Qonaq bolganını em
Ta yürekten qabıl qılsa,
Nav dünya hayatında,
Eñ baqtiyar so bolgan...
Ol martebege şıqsa insan,
Sınıyaq sise baasına,
Almaslardı bermey sosı;
Yaşavından tam dam alıp
Tuvralıqpan, şıntılıqpan
Ömrin ötkergen insan...
Nav dünyadıñ isleri,
Eni soñı sınıyaq
Bîr sisege oqşagan...
Baqıy ahiret isleri,
Berkitilgen almastay
Qıymat, baası bolgan...
Bizge Quday bergeni
Şiddetli hırs em inad,
Tagı süyümmen maraq,
Basqa neşe duygular,
Är bîrevi aslında,
Almas qıymatında bolup
Ahiretti qazansaq dep
İnsanlarga berilgen.
So duygulardıñ betini,
Bar quvvatpan dünyadıñ
Bazı fani islerine
Yönetse insanlar,
Sosı almastay qıymatlı
Barı yahşı duygusını,
Sisedey eş qıymatsız
Ucuz zatpan avısqan...
Sosı yerde bîr noqta,
Yahşı mane aytılgan:
Aşq degen bîr duygu,
Süyümdiñ ziyadası,
Taga şiddetlisi bolgan.
Ötip ketken süygülige,
Yöneyse sonıñ beti,
Sosı aşq iyyesini,
Är dayim azappınan
Muñunlıqta taslagan...
Ya de mecazi bolgan,
Yani üşün bolmagan
Sosı fani süygüli,
Ol derece süyümge,
Tiyisli bolmaganga,
So şiddette süyümge
Tiymey tömen bolganga,
Aşqtay qıymatlı duygudıñ
Qarşılıgı, baası
Bolmay ucuz tüskenge,
Aşıq bolgan ademge,
Aqıkiy bîr süygülidi,
Yani Haq’tı izletken...
İzlegenin tapsa adem,
Yani Haq’qa yetse adem,
Soñda mecazi süyümdi,
Fani gözellerdi taslap
Haq’tı süymege baslagan.
Süygüsi de ademdiñ
Allah betke avısqan...
İnsanda ene sonday
Miñlerşe duygu bolgan.
Är bîreviniñ aynı aşqtay
Eki martebesi bolgan...
Bîr martebe mecazi,
Bîrev haqıyki bolgan...
Misal bolsa keliyek üşün
Är insanda maraq bolgan...
“Keliyek qaydey bolıyaq?”
Dep adem oylagan...
Sosı oyı artıq kelse,
Arüv tüsünse insan,
Maraq etkeni keliyekke,
Yetip baruvga soga
Qolda sanet tabılmagan...
Bîr kün ya bîr saat
Soñında nav insan,
Basına ne keliyek,
Äş bîr zaman bilmegen...
Bîr yaqtan em rızqına
Maraqlansa so insan,
Är bîr quldıñ rızqını,
Tagı barı yanvardıñ
Rızqını berüvge,
Allah özi söz bergen...
Qısqaşa nav keliyek,
Munday sebepler üşün
Oylamaga tiymegenge,
Qul da betini burup
Qabirden soñda kelgen,
Em de haqiki bolgan;
Tek, gapletke tüskenlerge,
Garantisi bolmagan
Bir keliyekke yöneygen...
Yani ahiretke qarap
Asıl bolgan keliyekti
Abadi yaşavını
Qurtaralgan so insan...
Endi sözdiñ soñında;
“So barede qalgandı,
Keliyek yuma inşallah,
Kuday ayttırsın bizge!”
Degen duvamız bolgan...
Savlıqpan qalıñız!
Dr. Yusuf ALTINIŞIK
E-mail: altinisikyusuf@gmail.com